w najogólniejszym znaczeniu nauka zajmująca się teorią i filozofią sztuki, badająca przedmioty estetyczne, tzn. będące źródłem przeżyć estetycznych, określająca kanony piękna. Jako samodzielna dyscyplina wyodrębniła się dopiero w XVIII w., ale dociekania estetyczne miały miejsce już w starożytności, m.in. w dziełach Arystotelesa. Pojęcia estetyczne zmieniały się na przestrzeni wieków, czasami nawet usiłowano nadać im postać normatywną.
