Tarcza symbolizuje bóstwo, cnotę, zbawienie, wiarę, cnoty, rycerskość, broń obronną, zwycięstwo, prawdę, śmiałość, zaufanie, wierność.
TARCZA - OPIEKA BOSKA: Pan zwraca się do Abrahama ze słowami: "Nie bój się Abramie, jam jest tarczą twoją" (Księga Rodzaju).
TARCZA - ATRYBUT BOGÓW I BOHATERÓW. Tarcza jest w mitologii atrybutem m.in. Artemidy, Marsa. Słynna stała się egida, tarcza wykonana przez Hefajstosa dla Zeusa, okryta skórą kozy Amaltei. Atena pośrodku egidy umieściła głowę gorgony Meduzy, którą ofiarował jej Perseusz.
Szczególną rolę odgrywała tarcza w starożytnej Sparcie - państwie wojowników. Kobieta spartańska, wręczając swemu synowi miecz i tarczę, wzywała, aby powrócił z nią lub na niej.
TARCZA - WSZECHŚWIAT, KOSMOS. Hefajstos wykuł potężną tarczę składającą się z pięciu płyt. Dzięki swemu rzeźbiarskiemu kunsztowi, bóg wykonał na niej wiele niezwykłych rzeźb. Znalazły się tu: niebo, morze, ziemia, słońce, księżyc i poszczególne gwiazdozbiory. Hefajstos przedstawił następnie dwa grody. W jednym z nich odbywało się wesele, panowała radość i zabawa, śpiewano i tańczono na ulicach. Na rynku natomiast odbywał się sąd. Drugi gród był oblegany przez wroga wojska. Bóg przedstawił straszny obraz bitwy.
Kolejnym obrazem była praca żniwiarzy i oraczy. Wśród nich stał król doglądający pracy i cieszący się z urodzaju. Hefajstos wyrzeźbił także winnice i zabawy młodych dziewcząt i chłopców przy dźwiękach lutni, stado bydła prowadzone przez czterech pasterzy, którzy musza bronić krów przed napadem lwa, pastwisko, na którym pasą się owce.
Dalej widać było zabawę młodzieńców i panien pięknie odzianych, tańczących do wtóru pieśni boskiego śpiewaka. Był to korowód uratowanych od śmierci w labiryncie Minotaura młodych ludzi.
Wzdłuż brzegów tarczy wyrzeźbił bóg potężną rzekę Okean.
