Szkocki poeta preromantyczny. Urodził się w górach szkockich. Początkowo uczył się w domu, potem studiował m.in. teologię. Nie ukończył żadnych studiów. W późniejszym czasie pełnił obowiązki guwernera syna jednej z arystokratycznych rodzin. Podczas pobytu w Moffat spotkał poetę Johna Homa, który, zapoznawszy się z posiadanymi przez niego rękopisami ludowej poezji, zachęcił go do przełożenia tekstów na język angielski. Próbki przekładu Hom przekazał następnie Hughowi Blaire'owi, profesorowi retoryki na uniwersytecie w Edynburgu. Będąc pod wrażeniem tych utworów, uczony nakłonił Macphersona do przetłumaczenia wszystkich posiadanych rzekomo przez niego tekstów. W ten sposób w 1760 r. zostało wydanych 16 pieśni osjanicznych pt. Fragmenty starodawnej poezji, zebrane w górach szkockich i przetłumaczone z j. gaelskiego.
Zaraz po ukazaniu się dzieła pojawiły się wątpliwości co do jego autentyczności, mimo to cieszyło się ono wielką popularnością. Pod wpływem zachęt Blaire'a co do zebrania pozostałych pieśni, Macpherson zebrał fundusze na ten cel, następnie po uzyskaniu stałej rocznej pensji wyruszył w podróż w góry szkockie. Tam przy współpracy osób znających język gaelski zebrał i przetłumaczył wiele utworów. Cały zbiór ogłosił w 1762 r. jako dzieło autorstwa średniowiecznego barda Osjana pt. Fingal, starodawny poemat epicki w VI księgach, wraz z kilku innymi wierszami, ułożonymi przez Osjana... Wznowiona wersja poematu z nieznacznymi zmianami ukazała się w 1765 r. pt. Pieśni Osjana.
Utwór ten przyniósł Macphersonowi wielki rozgłos i bogactwo, a także wywarł znaczący wpływ na twórców epoki oświecenia i romantyzmu. Pierwszy polski przekład pojawił się w XVIII w.
Do innych utworów Macphersona należą Oryginalne dokumenty zawierające tajną historię Wielkiej Brytanii. Ponadto był on autorem przekładu Iliady Homera oraz licznych prac z zakresu polityki i historii.