MARCYŚ

M. Konopnicka Dym, bohater główny; wzorowy syn.

Wygląd: Był wysokim, smukłym młodzieńcem, miał jasne włosy, wesołe oczy i zazwyczaj się uśmiechał.

Życiorys: Marcyś był młodym kotłowym, pracującym w fabryce nieopodal domu. Mieszkał z matką, którą bardzo kochał. Każdy jego dzień wyglądał tak samo. Wczesnym świtem budziła go matka, po śniadaniu wyruszał do pracy. W południe wracał na obiad, po którym chwilę rozmawiał z matką, bawił się z ulubionym kosem, a potem biegł do fabryki. Wracał stamtąd późnym wieczorem i wyczerpany kładł się spać.

Charakterystyka: Chłopiec był sumiennym i obowiązkowym robotnikiem. Wstawał wcześnie rano i udawał się do fabryki. W czasie krótkiej przerwy szybko pędził do domu na obiad, a potem wracał na swoje miejsce pracy. Chyba lubił swoje zajęcie, o czym może świadczyć cytat: "Z podwójnym tedy zapałem dorzucał na palenisko świeżą szuflę węgla i podczas kiedy palacz po głowie się drapał, on stojąc jedną nogą na podmurowaniu, zwinny i giętki, za dwóch nastarczał w robocie".

Marcyś był wspaniałym synem, bardzo kochał swoją matkę. Myślał o niej podczas pracy, często spoglądając w stronę okna na facjatce. Wiedział, że w ubogiej izdebce matka przygotowuje dla niego smaczny posiłek i uśmiechał się na myśl o niej. Był bardzo wesołym, skorym do żartów chłopcem: "razem z tą młodą, silną postacią wstępowało w progi izdebki wesele, śmiech i swoboda".