B. Prus Lalka, bohaterka drugoplanowa; właścicielka Zasławka - wzorowo prowadzonego majątku ziemskiego
Wygląd: pełna dostojeństwa i majestatu, budzi sympatię samym wyglądem
Życiorys: Biografia prezesowej jest trochę związana z losami głównego bohatera powieści, Stanisława Wokulskiego. W młodości była z wzajemnością zakochana w stryju Stanisława, również Stanisławie. Młodzi pragnęli się pobrać, ale przeszkodziły temu rodowe przesądy, uprzedzenia, nierówność społeczna i majątkowa. Stanisław był niezbyt bogatym szlachcicem, Zasławska miała być spadkobierczynią fortuny. Los okazał się okrutny - zostali na zawsze rozdzieleni. To nie przeszkadza prezesowej pielęgnować uczucia do ukochanego z lat młodości. Całym sercem popiera także plany matrymonialne Wokulskiego, wierzy, że Izabela okaże się kobietą godną tego człowieka. Aranżuje ich spotkanie w Zasławku. Pomaga Stanisławowi bezinteresowanie, pragnie, żeby był szczęśliwy
Charakterystyka: Starsza kobieta, bardzo mądra, inteligentna, wrażliwa, jako jedyna spośród arystokracji darzy Wokulskiego niekłamaną sympatią i szacunkiem. Z jego stryjem łączyło ją kiedyś mocne uczucie. To wzorowa przedstawicielka arystokracji, społeczniczka i patriotka, w pełni rozumie idee pozytywistyczne. Jej gospodarstwo w Zasławku jest wzorowo prowadzone. Prezesowa troszczy się także o los chłopów, o jej dobroczynnych gestach opowiada Wokulskiemu Ochocki: "Widzi pan te pałace?... To wszystko czworniaki, mieszkania parobków. A tamten dom - to ochronka dla parobcząt; bawi się ich ze trzydzieści sztuk, wszystkie umyte i obłatane jak książątka... A ta znowu willa to przytułek dla starców, których w tej chwili jest czworo"
Rola w utworze: realizatorka pozytywistycznego postulatu pracy u podstaw i pracy organicznej
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
