B. Prus Emancypantki, bohater drugoplanowy; bogaty arystokrata o rozbudzonych przez profesora Dębickiego zainteresowaniach społecznych i naukowych
Wygląd: "Biegła do Ady i kiedy do niej weszła, zastała w pokoju niskiego pana, z szerokimi ramionami i dużą głową, który rozmawiał z Helą" - postać Stefana oglądamy tu oczyma Madzi Brzeskiej
Życiorys: Uczył się pod kierunkiem Dębickiego, potem studiował za granicą. Bardzo kocha siostrę. Wciąż poszukuje mocnych wrażeń. Jest zakochany w Madzi, ale nie potrafi zdobyć jej uczucia. Ostatecznie, dzięki cierpliwości i łagodności, może mu się to uda
Charakterystyka: Przede wszystkim jest to człowiek o nieokiełznanym charakterze, ambitny, nieposkromiony w pragnieniach aktywności i przygody. Rodzice w niczym go nie krępowali, wszyscy mu ulegali. Dopiero Dębicki pokierował jego rozwojem. Stefan nie jest salonowym bawidamkiem, jest ciekawy świata, lubi podróże, wiele czyta, ma szeroką wiedzę i chętnie słucha rad profesora. Chce być użyteczny dla społeczeństwa, dlatego buduje cukrownię, rozwija przedsiębiorstwo o wielu zadaniach. Dębicki podtrzymuje go w tych działaniach, bo wielki pan szybko się nudzi i gotów porzucić podjęte dzieło. Solski jest ostatnim organicznikiem w twórczości Prusa. Jest magnatem, ma wiele możliwości, ale jest także wielkim panem kapryśnym i zmiennym, a są to kruche podstawy dla działalności społecznej. Nastroje rządzą też życiem osobistym Solskiego. Zakochał się w Helenie Norskiej, bo wydała mu się trudna do zdobycia. Gdy okazała się kokietką, zerwał z nią. Oczarowała go kryształowa dusza Madzi, ale nie wierzył w jej bezinteresowność, sprawdzał ją. Wreszcie oświadczył się, nie mówiąc że ją kocha. Magnat uznał za oczywiste, że uboga panna musi być zaszczycona propozycją małżeństwa. Obraził Madzię, ale wtedy dopiero poznał jej prawdziwą wartość
Rola w utworze: bohater pozytywny, bardzo wartościowy człowiek
