E. Orzeszkowa Nad Niemnem, bohaterka drugoplanowa; żona Kirły, pracowita, odważna, samodzielna i niezależna. Prowadzi całe gospodarstwo, ponieważ mąż w ogóle się nim nie zajmuje
Wygląd: "Dla chłodu i panujących w domu ciągów miała na sobie rodzaj sukiennego tołubka, spod którego widać było tylko brzeg perkalowej spódnicy. To nawet gospodarskie, grube ubranie uczynić jej nie mogło grubą i niezgrabną. Ze swą kibicią prostą, wysmukłą, o wdzięcznej linii biustu i ramion, która nadawała jej z daleka pozór pierwszej młodości, z ogorzałą cerą twarzy, silnie odbijającą od zawiązanej na szyi białej chustki, ze ślicznym warkoczem jasnych włosów niedbale z tyłu głowy skręconym - zaglądała ona do dzieży, w której dziewczyna miesiła żytnie ciasto..."
Życiorys: Wyszła za mąż z wielkiej miłości, nie skarży się na swój los. Zastępuje męża w gospodarstwie, zaakceptowała fakt, że Kirło jest w domu jedynie gościem i to rzadkim. Jej życie upływa na pracy w majątku Olszynka i wychowaniu dzieci
Charakterystyka: To wzorowa gospodyni i matka. Wychowuje dzieci w poszanowaniu pracy i jej owoców. Jest uczciwa i śmiało wyraża swoje poglądy. Bez ogródek oświadcza bogatemu kuzynowi, Różycowi, aby porzucił nadzieje, że Justyna zostanie jego kochanką. Namawia go do ślubu, porzucenia nałogu (Teofil jest morfinistą), osiedlenia się w majątku i zajęcia pracą
Rola w utworze: Kirłowa to także emancypantka. Nie jest uzależniona od mężczyzny, potrafi świetnie dawać sobie radę. Wcześnie podjęła decyzję o samodzielnym stanowieniu o sobie. Wiadomo, że wyszła za mąż z miłości, wbrew rodzinie - dlatego została pozbawiona majątku. Nadal kocha męża, choć dobrze zna jego wady. Jest dobra i wyrozumiała. W pełni popiera małżeńskie zamiary Justyny
