W. Szekspir Król Lear; bohater drugoplanowy; hrabia, dworzanin Leara. Jest to człowiek prosty, naiwny, kierujący się odruchami, więc często bezwiednie krzywdzący innych, ale nie do końca zły. Skrzywdził matkę Edmunda, krzywdził także jego, zanim go nie usynowił i nadmiernie mu zaufał. Bez zastrzeżeń, bez sprawdzenia wierzy w doniesienia Edmunda o zamiarach drugiego syna, Edgara, który rzekomo zaproponował bratu udział w pozbyciu się ojca. Nie daje Edgarowi szansy wytłumaczenia się, we wszystkim zdając się na Edmunda. Skrzywdził teraz niewinnego Edgara, zmusił go do ucieczki i ukrywania się pod przebraniem obłąkanego żebraka Tomka
Nie jest to jednak zły człowiek, współczuje Learowi i nie waha się nieść mu pomoc, mimo zakazu księcia Kornwalii. Zbytnia łatwowierność i nadmierne zaufanie, którym obdarzył Edmunda, ściągnęły na niego nieszczęście. Syn doniósł na niego, a książę Kornwalii wykłuł mu oczy. Śmieszy łatwowierność Gloucestera, śmieszy jego wiara we wróżby i znaki, śmieszy nawet chytrość, z jaką stara się służyć i księciu Kornwalii i Learowi, bo to może się opłacać. Politowanie i współczucie budzi jego wędrówka na skały Dover, gdzie zamierza popełnić samobójstwo. Znowu daje się oszukiwać i łudzić, wierzy w cud, dzięki któremu ocalał. Jest postacią raczej z komedii obyczajowej niż z tragedii
Szacunek budzi jego ubolewanie nad Learem, nawet po oślepieniu, a także przyznanie się do błędów w stosunku do Edgara. Gloucester, podobnie jak Lear, pod wpływem cierpienia ulega przemianie
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
