zewnętrzna otoczka będąca wytworem protoplastu komórek roślinnych, stanowiąca martwy składnik komórki. Występuje również u bakterii, sinic i grzybów. Ś. k. nadaje komórce kształt i pełni funkcje ochronne; jest przepuszczalna dla wody i soli mineralnych. W komórkach roślinnych młodych ś. k. jest cienka i elastyczna, jest to tzw. ściana pierwotna. Składa się z macierzy utworzonej przez hemicelulozy, pektyny, białka oraz wodę i zanurzone w niej włókna celulozy. Najważniejszym składnikiem ś. k. jest celuloza; łańcuchy celulozy tworzą równoległe wiązki, tzw. mikrofibryle, a te z kolei ułożone regularnie tworzą micelle. Gdy komórka przestaje rosnąć, rozbudowa ściany trwa nadal, powstają ściany wtórne. Ściana wtórna zawiera znacznie więcej celulozy, mikrofibryle celulozy są grubsze i układają się w ścianie regularnie. Podczas wzrostu i rozwoju komórki ściana ulega przeobrażeniom pod wpływem związków inkrustujących i adkrustujących. adkrustacja.