Sprawność fizyczna i jej utrzymanie były dla starożytnych Greków bardzo ważne. Ćwiczenia fizyczne stanowiły ważny element wychowania młodzieży, ale także dorośli nie stronili od trenowania. W każdym polis istniało kilka gimnazjonów - obiektów na których można było doskonalić swoją kondycję fizyczną. Chociaż sprawność fizyczna była wówczas ważną kwestią we wszystkich krajach, to jedynie w Grecji organizowane były zawody, podczas których zawodnicy rywalizowali między sobą przy udziale publiczności. Zasady obowiązujące na zawodach były z góry ustalone i należało ich przestrzegać. Zwycięstwo w zawodach przynosiło taką chwałę zawodnikowi jak bohaterskie odznaczenie się w czasie wojny.

W greckich igrzyskach udział mogli brać jedynie mężczyźni, tylko oni mogli również zasiadać na widowni. Kobiety chroniono przed widokiem nagich mężczyzn. Kobiety mogły organizować własne igrzyska, które poświęcone były bogini Herze. Niewolnicy zostali w ogóle wykluczeni z igrzysk.

Mężczyźni biorący udział w zawodach byli nadzy, ponieważ starożytni Grecy uważali, że ciało ludzkie jest piękne i doskonałe, więc nie powinno się go zakrywać.

Zmagania sportowe miały miejsce w okresie świąt poświęconych bogom. Udział w zawodach był ofiarą składaną im w ofierze, a zwycięstwo uważane było za dar boży. Przed startem w igrzyskach zawodnicy przysięgali przed ołtarzem boga Zeusa, że w trakcie trwania zawodów nie będą oszukiwać oraz że poświęcili minimum dziesięć miesięcy na przygotowania.

Każde państwo-miasto greckie organizowało zawody z okazji różnych wydarzeń i świąt. Jednak w większości tych zawodów udział brali tylko mieszkańcy danego polis. Inaczej było w przypadku organizowanych od 776 r. p.n.e. igrzysk w Olimpii na Półwyspie Peloponeskim, które poświęcone były Zeusowi i odbywały się co cztery lata.

Przed rozpoczęciem igrzysk w Grecji ogłaszano tzw. "święty pokój", który oznaczał, że na czas trwania zawodów trzeba było zawiesić prowadzenie wojen i walk.

Popularnością cieszyły się również zawody rozgrywane w Koryncie, Delfach Argolidzie. Celem igrzysk było wzmocnienie poczucia jedności wśród mieszkańców Grecji. W zawodach liczyło się zwycięstwo, ponieważ kolejnych zawodników nie brano pod uwagę.

Gimnazjon

Był to obiekt sportowy, gdzie w jednym miejscu zlokalizowane były bieżnie i boiska do gry. Tam też mężczyźni trenowali i przygotowywali się do zawodów. Przed rozpoczęciem ćwiczeń nacierali oni swoje ciało tłustą oliwą.

Olimpijskie dyscypliny

Nie było jednego scenariusza, według którego odbywałyby się igrzyska. W programie najczęściej były biegi, rzut dyskiem i oszczepem, skoki w dal, zapasy, pięściarstwo. Jednak największą uwagę przykuwały wyścigi wozów, które zaprzężone były w dwa lub cztery konie.

Sportowcy nazywani byli atletami. Ówczesne dyscypliny sportowe były bardzo brutalne (m.in. sporty wali, ciężka atletyka). Zapasy trwały dopóki któryś z zawodników ni zrezygnował.

Oprócz konkurencji sportowych w trakcie igrzysk odbywały się także liczne konkursy muzyczna, literackie i bardzo wówczas popularne konkursy oratorskie.

Zwycięzcy

Nad przebiegiem zawodów czuwali sędziwie, którzy w razie potrzeby mogli użyć kija lub rózgi. W przypadku gdy któryś z zawodników dopuścił się załamania regulaminu, musiał on zbudować pomnik ku czci Zeusa, a na cokole wyryć swoje imię.

Zwycięzcy dostawali małowartościowe nagrody (dzbany wypełnione oliwą) lub tylko takie, które miały charakter symboliczny. W Olimpii nagradzano zwycięzców wieńcem z gałązek z drzewka oliwnego, w Delfach wieńcem z liści laurowych, a w Koryncie wieńcem z suchych liści selera.

Na cześć zwycięzców odbywały się uczty, czczono ich w wielu poematach, a czasem wystawiano pomniki.

Tradycja organizowania igrzysk przetrwała do 393r. (igrzyska organizowali również Rzymianie po opanowaniu Grecji). Do organizacji igrzysk powrócono w 1896r. Odbyły się one w Atenach. Nowożytne igrzyska olimpijskie organizowane są co 4 lata po dziś dzień.