kark

gnać (lecieć, pędzić) na złamanie karku - biec bardzo szybko, nie dbając o własne bezpieczeństwo; pędzić przed siebie ile sił w nogach: Kiedy usłyszeli wołanie o pomoc, rzucili narzędzia i ruszyli z odsieczą, gnając na złamanie karku w stronę, z której dobiegał głos Andrzeja.

mieć głowę na karku GŁOWA

mieć sztywny (twardy) kark - być dumnym, niezależnym: Miał sztywny kark i z tego powodu często narażał się zwierzchnikom.

mieć kogoś na karku - być prześladowanym (ściganym, nękanym, osaczonym) przez kogoś; nie móc pozbyć się jakiegoś prześladowcy (prześladowców); być przez kogoś zagrożonym: Boże, znowu - jak co weekend - wizyta rodziny! Nie mogę już wytrzymać, w każdą niedzielę mam na karku ciocię Genię, wujka Emila oraz ich urocze potomstwo. Za tydzień wyjeżdżam na wieś i zamykam dom na cztery spusty!

nadstawiać (nadstawić) karku (głowy) - ryzykować; narażać się na niebezpieczeństwo; poświęcać się za kogoś (coś): Nie ma głupich, ty znowu uciekniesz z lekcji, a mnie znowu wezwie dyrektor i jak zwykle to ja będę nadstawiać za ciebie karku.

siedzieć komuś na karku - śledzić kogoś, prześladować; być dla kogoś ciężarem, naprzykrzać się komuś; być na czyimś utrzymaniu: Kiedy wyjdzie z domu, wy od razu ruszacie za nim krok w krok. Wszędzie, gdzie pójdzie, wy macie siedzieć mu na karku, ani przez moment nie dajcie mu wytchnienia. Niech stanie się nerwowy, niech wreszcie popełni jakiś błąd.

skręcić (złamać) kark - zginąć (najczęściej) tragicznie; stracić życie w wypadku, zabić się; zostać ciężko poszkodowanym: Szwendał się, chodził gdzieś po nocach, aż wreszcie stało się i skręcił kark w jakiejś dziurze.

skręcić (ukręcić) kark sprawie - zakończyć sprawę, zwłaszcza drogą nieoficjalną: Ponieważ w skandal zamieszana była córka znanego polityka, sprawie szybko ukręcono kark.

złam kark! (tylko w trybie rozkazującym) - powodzenia!: No stary, ruszaj w drogę i... złam kark!