twierdzenie, określenie, zaskakujące sformułowanie, którego treść stoi w sprzeczności z ogólnie uznawanym sposobem myślenia. Paradoks zaskakuje efektowną i wynalazczą formą językową, może mieć postać aforyzmu, puenty, może stanowić punkt wyjścia wiersza. Najczęściej składa się z dwóch członów: pierwszy podaje jakieś twierdzenie, a drugi jego zaskakujące uzasadnienie. Zabieg ten powszechnie stosowano w okresie baroku. Najprostszą formą paradoksu jest oksymoron. Księciem paradoksu nazwano angielskiego pisarza O. Wilde'a, autora powieści Portret Doriana Graya. Przykład paradoksu jego autorstwa: "Życie jest zbyt poważne, by o nim poważnie mówić".
