literatura tworzona poza granicami ojczystego kraju przez pisarzy wygnańców, którzy opuścili go pod przymusem z różnych powodów: prześladowań religijnych, politycznych, rasowych. O przyna- leżności do literatury emigracyjnej można mówić tylko wtedy, gdy pisarz opuścił swój kraj, bo nie mógł swobodnie pisać i publikować, pisze w języku ojczystym i pozostaje w związku z kulturą swojego kraju. W historii Polski zaznaczyła się tzw. Wielka Emigracja po powstaniu listopadowym i emigracja po 1939 r., rozwijająca się przez pół wieku i zasilana wciąż nowymi pokoleniami pisarzy. Po r. 1989 polska literatura emigracyjna przestała istnieć, bo Polska stała się niepodległym krajem, a cenzura uległa likwidacji.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
