przesadna, wyszukana elegancja w stroju i sposobie bycia, łącząca się z nonszalancją i ekstrawagancją. W środowiskach artystycznych XIX w. był sposobem wyrażania buntu przeciw mieszczańskiej codzienności. U późnych romantyków łączył się z postawą sceptyczną i ironiczną. Przejawił się w twórczości A. de Musseta, H. Heinego, O. Wilde'a, Ch. Beaudelaire'a. Życie dandysa prowadził lord Byron, J. Słowacki (znany z przesadnej dbałości o strój, eleganckich manier). Portret młodopolskiego dandysa można odnaleźć w powieści J. K. Huysmansa Na wspak.
Potrzebujesz pomocy?
Już uciekasz?
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
