Współczesny poeta, prozaik, krytyk literacki, eseista, przedstawiciel pokolenia Nowej Fali (grupa "Teraz"). Urodził się we Lwowie. Później wraz z rodziną mieszkał w Gliwicach. W latach 1963-70 studiował psychologię i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 1968-75 pracował na uczelniach krakowskich: AGH i PWST. W tym czasie prowadził także Salony Literackie "Pod Baranami". Pracował w redakcji pism: "Student" oraz "Odra". Od 1979 r. jest członkiem zarządu polskiego Pen Clubu. W 1982 r. wyjechał z Polski i zamieszkał w Paryżu. Powrócił do kraju w 2002 r. i osiadł w Krakowie. Od 1983 r. współredaguje "Zeszyty Literackie", wykłada także na uniwersytecie w Houston w USA.
Otrzymał kilka nagród literackich, m.in. w 1975 r. - im. Kościelskich, w 1985 r. - im. Tucholsky'ego, a w 1986 r. - im. Kijowskiego.
Jako poeta Zagajewski debiutował w 1972 r. tomikiem poezji pt. Komunikat. Kolejne jego tomiki poetyckie to m.in. Sklepy mięsne (1975), List (1978), List. Oda do wielości (1982), Jechać do Lwowa (1985), Płótno (1990), Ziemia ognista (1994), Pragnienie (1998). W swych najwcześniejszych utworach podejmował problematykę charakterystyczną dla pokolenia Nowej Fali, demaskował kłamstwo języka władz i mediów, ukazywał świadomość społeczeństwa uwikłanego w system socjalistyczny. W latach 80. nastąpił zwrot w jego twórczości ku problematyce metafizycznej i kulturowej. Zagajewski jest również autorem szkiców literackich: napisanego wraz z Julianem Kornhauserem głośnego manifestu literackiego Świat nie przedstawiony (1974), Drugi oddech (1978), Solidarność i samotność (1986), Dwa miasta (1991), W cudzym pięknie (1999), Obrona żarliwości (2002), oraz powieści Ciepło, zimno (1975), Cienka kreska (1983).