Wybitny rzymski poeta liryczny. Urodził się w Wenuzji. Był synem wyzwoleńca, woźnego, który zapewnił mu wykształcenie. O matce nic nie wiadomo. Jako chłopiec udał się z ojcem do Rzymu, gdzie kształcił się przez dziesięć lat. Studiował Homera w oryginale, uczył się retoryki. Ojciec z kolei uczył go praktycznego życia w skomplikowanej strukturze administracyjnej cesarstwa. Po studiach rzymskich Horacy udał się do Aten, gdzie w nowej Akademii studiował filozofię stoicką i epikurejską. W Grecji wstąpił w szeregi zwolenników Brutusa (zabójcy Cezara) i Kasjusza, biorąc udział w bitwie pod Filippi w 42 r. p.n.e., w której wojska republikanów zostały rozgromione. Po tej klęsce Horacy przez kilka lat nie mógł wrócić do Rzymu. Gdy ogłoszono amnestię, wrócił, ale znalazł się w trudnej sytuacji materialnej: ojciec tymczasem zmarł, a majątek skonfiskowano.
Z konieczności Horacy podjął pracę w kancelarii kwestora i zaczął pisać. Dzięki kontaktom towarzyskim zyskał pomoc Mecenasa, od którego później otrzymał w darze niewielką posiadłość w Górach Sabińskich, gdzie mógł spokojnie żyć i tworzyć. Mecenas, szczodry protektor artystów, którego imię stało się synonimem patrona sztuki i literatury, działał często z polecenia i inspiracji cesarza. Otaczał troskliwą opieką również Wergiliusza.
Horacy późno debiutował (miał wówczas trzydzieści lat), jego utwory są więc dojrzałe, brak w nich młodzieńczych potknięć. Jego twórczość miała charakter bardzo różnorodny. Tematyka też jest różna. Są wśród nich wiersze miłosne, utwory opiewające naturę, a także refleksje nad życiem w duchu filozofii stoickiej i epikurejskiej. Horacy pisał epody o charakterze satyrycznym, politycznym i elegijnym. Napisał dwie księgi Satyr dedykowanych Mecenasowi. Najwybitniejszym jednak dziełem jego życia były pieśni, czyli ody, zebrane w czterech księgach. Horacy obok Wergliusza był jednym z najwybitniejszych poetów starożytnego Rzymu. Wywarł ogromny wpływ na twórców późniejszych epok. Spośród twórców polskich wielokrotnie odwoływał się do niego Jan Kochanowski. Horacy był także autorem listów, z których najsłynniejszym jest tzw. List do Pizonów, będący wykładnią sztuki poetyckiej. W swoim traktacie autor głosi postulat jedności dzieła sztuki, określa zadania poezji, prowadzi rozważania na temat gatunków poetyckich i roli rzemiosła artystycznego w procesie twórczym. Horacy wprowadził podział na sztukę (ars) i poetę (artifex).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
