F. H. Burnett Tajemniczy ogród, bohaterka główna; dziewczynka, która odkrywa piękno i radość życia.
Wygląd: Kiedy Mary przyjechała do Anglii, była mała i chuda, ubrana w czarną sukienkę i czarne rękawiczki. Na rzadkich jasnożółtych włosach nosiła czarny krepowy kapelusz. Ten czarny strój uwydatniał jej żółtą cerę. W jej oczach malowała się niechęć do świata, minę zaś miała wiecznie skwaszoną.
Życiorys: Mary Lennox jest dziesięcioletnią dziewczynką, urodzoną i wychowaną w Indiach. Jej ojciec, kapitan Lennox, był tam brytyjskim urzędnikiem kolonialnym. Zawsze był zapracowany. Matka była pięknością, chętnie otaczała się wesołym towarzystwem, lubiła przyjęcia i zabawy. Oboje nie mieli czasu dla dziecka, którym zajmowała się hinduska piastunka, Ayah. Rodzice Mary zmarli podczas epidemii i dziewczynka została wysłana do Anglii, gdzie mieszkał jej daleki krewny, Archibald Craven.
Charakterystyka: Mary w zasadzie nie znała swoich rodziców. Widywała ich bardzo rzadko i prawie z nimi nie rozmawiała. Pozostawiono ją pod opieką hinduskiej niańki. Ta, jako służąca, na wszystko dziewczynce pozwalała, co spowodowało, że Mary stała się samolubna. Była niegrzeczna i nieuprzejma. Uważała, że wszystko jej się należy. Przez inne dzieci nielubiana i wyśmiewana, nie dostrzegała swoich wad. Wręcz przeciwnie, sądziła, że to inni byli dla niej niedobrzy. "W szóstym roku życia była najbardziej despotycznym i samolubnym stworzeniem, jakie kiedykolwiek żyło na kuli ziemskiej". Gdyby nie to, że sama chętnie się uczyła, prawdopodobnie nigdy nie poznałaby alfabetu, bo żadna nauczycielka nie wytrzymywała z nią dłużej niż kilka tygodni.
Mary była dziewczynką zamkniętą w sobie. Gdy ją coś zainteresowało, z wielkim uporem dążyła do tego, by to poznać. Była konsekwentna. Mimo że tego nie okazywała, bardzo interesowało ją życie wokół. Czuła się samotna i dlatego manifestowała bunt, złośliwość.
Pod wpływem miłych i życzliwych jej ludzi (Marthy, Dicka, Bena), Mary zmienia się. Zabawy na świeżym powietrzu, a także praca w ogrodzie powodują, że zaostrza się jej apetyt, cera nabiera zdrowego odcienia, pojawiają się rumieńce, dziewczynka staje się silniejsza. Ważniejsza zmiana dokonuje się w jej charakterze. Mary przestaje był egoistką, zauważa potrzeby innych. Potrafi i chce innym pomagać. Przyjaźni się z Dickiem i Colinem. Współczuje panu Cravenowi i szczerze żałuje jego żony.
Rola w utworze: Na początku powieści Mary nie wzbudza sympatii. Jest niesympatyczną egoistką. Budzi jednak współczucie czytelnika jej historia: samotność, śmierć rodziców, wyjazd do pustego nieznanego domu. Jednak cechy dziewczynki, które ujawniły się w Misselthwaite Manor, wpłynęły na zmianę nastawienia do niej. Wszyscy polubili sympatyczną, otwartą na innych, radosną i życzliwą dziewczynkę.