JAŚKA

J. Krzysztoń Wielbłąd na stepie, bohaterka pierwszoplanowa; młoda kobieta, mężatka, matka dwóch synów w wieku kilkunastu i kilku lat.

Wygląd: Była ładną kobietą, podobała się mężczyznom, a Grisza Samowałow zakochał się w niej na zabój (dosłownie, ponieważ z powodu tej miłości pozostał na zimę w obozie robotników kolejowych i zamarzł).

Życiorys: Była żoną urzędnika z Grodna. Pochodziła z ubogiej, wielodzietnej rodziny, małżeństwo z Franciszkiem było dla niej awansem społecznym.

Charakterystyka: Była wzorową żoną i gospodynią. Synów wychowywała surowo, ale sprawiedliwie. Nie była rozpieszczona przez życie, dlatego trudy życia na zesłaniu znosiła lepiej niż inni. Troskliwa i opiekuńcza, była bardzo zapobiegliwa. To z jej inicjatywy rodzina gromadziła suchary, dzięki którym nie umarli z głodu w drodze do Taszkientu. Nie była pewna, co się dzieje z jej mężem, który został wzięty przez rosyjską służbę bezpieczeństwa do więzienia. Pozostała mu wierna, chociaż doskwierała jej samotność i brak męskiego ramienia. Była religijna i pilnowała przestrzegania zasad moralnych. Pieknie śpiewała.

Rola w utworze: Przede wszystkim matka, która musi się zatroszczyć o to, by jej synowie przeżyli w ekstremalnych warunkach.