Sofokles Antygona, bohater drugoplanowy; syn Kreona i Eurydyki, narzeczony Antygony, którą bardzo kocha.
Wygląd: brak informacji w utworze.
Życiorys: brak informacji w utworze.
Charakterystyka: Nie może zrozumieć uporu i nieczułości ojca. Kocha go, ale nie potrafi uznać jego argumentów. Przychodzi do Kreona pewien, że ojciec ulegnie jego prośbom. Najpierw zapewnia o tym, że gotów jest podporządkować się mądrym rozkazom ("Twoim ja, ojcze! Skoro mądrze radzisz / Idę ja chętnie za twoim przewodem"). Ufa ojcu, szanuje go i poważa, ale jako syn chce zwrócić uwagę władcy na głos poddanych, według których czyn Antygony jest godzien pochwały, nie potępienia. W trakcie rozmowy Hajmon traci złudzenia co do natury ojca, widzi w nim już tylko tyrana, dla którego najważniejsze jest wyegzekwowanie posłuszeństwa poddanych. Przeraża go okrucieństwo ojca, który zamierza zgładzić Antygonę na jego oczach. Myślał, że uda mu się przekonać Kreona do zmiany wyroku, tymczasem wychodzi z pałacu w rozpaczy i gniewie.
Rola w utworze: W rozmowie z Kreonem uświadamia mu, że sprawuje w Tebach władzę tyrańską, że zaślepia go poczucie władzy.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
