H. Sienkiewicz Szkice węglem, bohater drugoplanowy; mieszkaniec wsi Barania Głowa, mąż Marii
Wygląd: "Rzepa chłopisko był rosły jak topola, tęgi: prawdziwie od topora"
Życiorys: Rzepa jest mieszkańcem wsi Barania Głowa. Ma żonę i rocznego synka. Stara się zapewnić im wygodne, jak na ówczesne warunki, życie. Oboje z żoną ciężko pracują - ona na gospodarstwie, on w lesie jako drwal. Czasem wstępuje do karczmy, by napić się wódki, pogawędzić z sąsiadami. Wiedzie spokojne, szczęśliwe życie
Charakterystyka: Rzepa jest zwyczajnym, przeciętnym chłopem. Nie ma żadnych wyróżniających go cech. Nie może mu się pomieścić w głowie, że ktoś z premedytacją mógłby go skrzywdzić. Często bierze udział w konfliktach, jest nawet skory do bitki i dość porywczy, ale zawsze zna powód walki. Zołzikiewicz nie jest dla Rzepy równorzędnym partnerem z jednego podstawowego powodu - postępuje nieuczciwie. Rzepa jest zrozpaczony, ponieważ podpisał, a raczej postawił znak krzyża, na dokumencie, którego nawet nie potrafił przeczytać. Nie przychodzi mu do głowy, że może się po prostu wyprzeć wszystkiego i znaleźć fałszywych świadków, którzy go poprą. Dla bohatera podpis, zobowiązanie to świętość. Dla Zołzikiewicza nie ma to żadnego znaczenia
Rzepa pomagał powstańcom, Zołzikiewicz trzymał się na uboczu, a kiedy zrozumiał, że współpraca z zaborcą przyniesie daleko większe korzyści, ani chwili się nie wahał. Nadal zapewne szantażuje mieszkańców wsi, którzy są przez niego wyraźnie zastraszeni. Rzepa nie jest tu wyjątkiem
Po podpisaniu nieszczęsnego dokumentu czuje się bezsilny, nie wie, gdzie szukać pomocy. Fizyczna siła rażąco kontrastuje z umysłową bezradnością, brakiem orientacji w sprawach społecznych, urzędowych, nawet tych, które bezpośrednio go dotyczą. Umie jedynie zachowywać się agresywnie, jak osaczone zwierzę
Rzepa nie szuka pomocy, robi to za niego i w jego imieniu żona. Wydaje się, jakby nie wierzył, że ktokolwiek zainteresuje się jego problemami. W końcu posuwa się do zbrodni. To człowiek głęboko nieszczęśliwy
Rola w utworze: Rzepa jest przedstawicielem warstwy chłopskiej. Cechują go ciemnota, zacofanie cywilizacyjne, niezdolność do samodzielności i korzystania z uzyskanych praw i wolności. Jest ofiarą manipulacji bezwzględnego, pozbawionego zasad Zołzikiewicza, który wykorzystuje jego nieświadomość, wyzyskuje go i krzywdzi. Charakteryzując tę postać, Sienkiewicz dał do zrozumienia, że ustawa uwłaszczeniowa, która miała polepszyć byt chłopów, stała się w tej sytuacji narzędziem ich jeszcze większego zgnębienia