- A. Mickiewicz II cz.
Dziadów, bohater pierwszoplanowy; przewodnik obrzędu "dziadów", zwany był
także Koźlarzem, Huslarem; Mickiewicz pisze, że był jednocześnie
kapłanem i poetą, należy zatem przewidywać, że był to człowiek
obdarzony niepospolitą osobowością. W II cz.
Dziadów pełni rolę gospodarza uroczystości, wydaje rozkazy, które
wieśniacy natychmiast wykonują, wypowiada zaklęcia, ma moc
przywoływania i odwoływania duchów. Ma także umiejętność
przewidywania. Bywa jednak czasem bezsilny, bo człowiek, choćby
wyjątkowy, nie jest w stanie panować nad światem nadprzyrodzonym.
Guślarz jest np. bezradny wobec upiora, który nie odchodzi i nie
odpowiada na jego wezwania. Być może dzieje się tak dlatego, że
zjawę przywiodła na świat miłość, a według romantyków, to
największa siła i najmocniejsze uczucie
- A. Mickiewicz III cz.
Dziadów, bohater epizodyczny; w sc. 9 ponownie udaje się na cmentarz, by
przewodzić obrzędowi "dziadów". Razem z kobietą, która niegdyś
widziała ducha z raną na piersi, czeka na niego. Duch nie przybywa
jednak, a Guślarz tłumaczy, że mógł zmienić wiarę lub imię. Kobieta
i Guślarz widzą kibitki, jadące na północ, a w nich m.in. Konrada
