zwykle nadziemna część rośliny, składająca się z łodygi i osadzonych na niej liści. Liście wyrastają z łodygi w miejscach zwanych węzłami, odcinki między węzłami to międzywęźla. Wyróżnia się trzy podstawowe typy p.: 1. pęd główny - p. wyrastający z pączka wierzchołkowego p. zarodkowego. Silny rozwój p. głównego jest możliwy dzięki dominacji wierzchołkowej, która podlega regulacji hormonalnej, głównie przez auksyny i cytokininy. 2. pęd boczny - p. wyrastający z pączka bocznego, znajdującego się w kącie liścia lub zawiązka liściowego. 3. pęd przybyszowy - p. powstające najczęściej po zranieniu rośliny. Na podstawie trwałości p., sposobu wzrostu i cyklu rozwojowego rośliny dzieli się na rośliny zielne i drzewiaste. Rośliny zielne mają p. niezdrewniałe, zielone, obumierające, przynajmniej w części nadziemnej, pod koniec sezonu wegetacyjnego. Dzieli się je na: rośliny jednoroczne, dwuletnie i byliny; wiele bylin wykształca p. podziemne - kłącza, bulwy, cebule, służące do odnawiania nadziemnych części i do rozmnażania wegetatywnego. Rośliny drzewiaste są roślinami wieloletnimi, o silnym wtórnym przyroście na grubość, zdrewniałych łodygach i korzeniach; w tej grupie wyróżnia się: drzewa, krzewy i krzewinki.
Sposoby rozmnażania wegetatywnego
