Autor porównuje samotność
do wody. Upał jest symbolem życia w społeczeństwie, od
którego podmiot liryczny pragnie odpocząć. Dostrzega zalety
spędzania czasu sam na sam. Samotność jest dla niego tak
ważna w życiu jak woda, uszczęśliwia go, daje mu wytchnienie.
kontekst społeczny. Podmiot ceni
przebywanie wśród ludzi, jednakże to samotność dostarcza mu
nowych sił do działania. W utworze zauważalne są również
sprzeczności. W pewnym momencie samotność zaczyna
negatywnie wpływać na podmiot liryczny – nudzi go. Można zatem wywnioskować, że podmiot chce
przebywać i w tłumie, i w samotności jednocześnie. Jego
pragnienia są niemożliwe do spełnienia. Nie potrafi dokonać
wyboru, nigdzie nie czuje się w pełni szczęśliwy. Czuje się
wyobcowany. Nikt nie jest w stanie zrozumieć jego problemów.
Cierpi przez swoje wewnętrzne rozdarcie, nie może znaleźć
swojej ścieżki życiowej. Autor podkreśla, że samotność jest
żywiołem. Pozorna niespójność pragnień podmiotu lirycznego
podkreślają, że jest on kimś kto szuka swojego miejsca
w świecie, nie jest bierny, pragnie doświadczać i podążać
najlepszą ścieżką.
Odpowiedzi (1)
gabiczek199
Wschodząca gwiazda
Punkty rankingowe:
Zdobyte odznaki:
gabiczek199 4 tygodnie temu
Zgłoś
Autor porównuje samotność
do wody. Upał jest symbolem życia w społeczeństwie, od
którego podmiot liryczny pragnie odpocząć. Dostrzega zalety
spędzania czasu sam na sam. Samotność jest dla niego tak
ważna w życiu jak woda, uszczęśliwia go, daje mu wytchnienie.
kontekst społeczny. Podmiot ceni
przebywanie wśród ludzi, jednakże to samotność dostarcza mu
nowych sił do działania. W utworze zauważalne są również
sprzeczności. W pewnym momencie samotność zaczyna
negatywnie wpływać na podmiot liryczny – nudzi go. Można zatem wywnioskować, że podmiot chce
przebywać i w tłumie, i w samotności jednocześnie. Jego
pragnienia są niemożliwe do spełnienia. Nie potrafi dokonać
wyboru, nigdzie nie czuje się w pełni szczęśliwy. Czuje się
wyobcowany. Nikt nie jest w stanie zrozumieć jego problemów.
Cierpi przez swoje wewnętrzne rozdarcie, nie może znaleźć
swojej ścieżki życiowej. Autor podkreśla, że samotność jest
żywiołem. Pozorna niespójność pragnień podmiotu lirycznego
podkreślają, że jest on kimś kto szuka swojego miejsca
w świecie, nie jest bierny, pragnie doświadczać i podążać
najlepszą ścieżką.
Najlepsza odpowiedź