sposób realizowania harmonii w dziele, zachowanie proporcji poszczególnych części dzieła, co warunkuje jego piękno. Pojęcie to wykształciło się w estetyce antycznej, a następnie weszło do poetyki renesansu i klasycyzmu. Przejawia się przede wszystkim w kompozycji dzieła literackiego - regularnej powtarzalności jego elementów, ich równoległości, wprowadzeniu wątków o charakterze symetrycznym (np. postać pozytywna i negatywna).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
