TWARDOWSKI JAN (1916-2006)

Współczesny poeta polski. Urodził się w Warszawie. Na dwa lata przed II wojną światową zaczął studiować filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Wybuch wojny i okupacja przerwały tok studiów, poeta wstąpił do struktur podziemnych AK. Był żołnierzem powstania warszawskiego.

W 1945 r. Jan Twardowski wstąpił do seminarium duchownego, równocześnie kończył studia polonistyczne. W r. 1947 uzyskał tytuł magistra filologii polskiej. Jednak głównym powołaniem poety stała się służba Bogu. Otrzymał święcenia kapłańskie, pracował w różnych parafiach jako wikariusz, był katechetą, m.in. w ośrodku dla dzieci upośledzonych. Jednocześnie nie zaprzestał pracy pisarskiej. Od 1959 r. pełni funkcję rektora kościoła sióstr Wizytek w Warszawie.

Poezja księdza Twardowskiego jest nacechowana głębokim zrozumieniem wątpliwości i słabości natury ludzkiej, ujmuje tolerancją dla różnorodności poglądów i postaw. Zawiera nuty ciepłego humoru, wyraża akceptację świata, postawę franciszkańskiej pokory i poczucia wspólnoty ze wszystkimi stworzeniami Bożymi. Pozostaje przy tym ściśle związana z wiarą chrześcijańską. Ulubioną formą poety są krótkie aforyzmy, zwięzłe dialogi, niewielkie formy poetyckie.

Najważniejsze zbiory wierszy: Powrót Andersena (debiut, 1937), Wiersze (1959), Znaki ufności (1970), W kolejce do nieba (1980), Niebieskie okulary (1980), Rachunek dla dorosłego (1982), Który stwarzasz jagody (1983), Na osiołku (1986), Nie przyszedłem pana nawracać. Wiersze 1937-1985 (1986), Sumienie ruszyło (1989), Uśmiech Pana Boga (1991), Nie bój się kochać (1991); ponadto zbiory anegdot, przypowieści, rozmyślań: Zeszyt w kratkę (1973), Zapisane w brulionie (1986), Wszędy pełno Ciebie (1991), Niecodziennik (1991), Niecodziennik wtóry (1995), Trochę plotek o świętych (1996), utwory dla dzieci Patyki i patyczki (1987), Droga krzyżowa (1989), wspomnienia o pisarzach Rozmowy pod modrzewiem (1999).