Poeta, prozaik, dziennikarz i publicysta. Urodził się w Krakowie. Studiował prawo w Wiedniu i Krakowie. W 1897 r. założył w Krakowie "Życie" i był jego pierwszym redaktorem. Felietony, listy i korespondencje (m.in. z Wiednia, gdzie kilka lat mieszkał) ogłaszał w czasopismach, m.in. w "Dzienniku Krakowskim", "Gazecie Lwowskiej", "Przeglądzie Tygodniowym".
Przed II wojną światową pisał felietony satyryczne, m.in. przeciwko hitleryzmowi. W czasie okupacji prowadził ożywioną działalność polityczną, od 1943 r. przebywał na Węgrzech, a po wojnie pracował jako dziennikarz radiowy.
Jako poeta zadebiutował tomami nastrojowych liryków modernistycznych: Srebrne noce. Lunatica (1897) i Hymny (1897). Szczególnie znany jest wiersz Żegluga (incipit "Wśród oceanu czarnej kawy..."), który należy do najbardziej charakterystycznych wierszy polskiego modernizmu. Jest też autorem powieści Król powietrza (1908) i Przewrót (1911).
