Współczesny rosyjski poeta, pieśniarz i prozaik. Urodził się w Moskwie. Jego ojciec był Gruzinem, wysokim rangą działaczem partyjnym, matka - Ormianką. Wcześnie rozpoczął samodzielne życie (ojciec zmarł, a od matki był odłączony na wiele lat). Mieszkał w Moskwie, był związany z popularną w środowisku artystycznym ulicą Arbat. W czasie II wojny walczył jako ochotnik na froncie. Po jej zakończeniu pracował fizycznie, potem studiował na wydziale filologicznym uniwersytetu w Tbilisi, który ukończył w 1950 r. Po studiach pracował jako nauczyciel w wiejskiej szkole.
Okudżawa debiutował w 1956 r. tomikiem poezji pt. Liryka. Uznanie wśród krytyków zyskał dopiero później, w latach 60. Wtedy zaczął komponować melodie do swoich tekstów. Zasłynął jako twórca i wykonawca nastrojowych ballad, pieśni lirycznych i satyr, w których nawiązywał do dawnej historii Rosji, II wojny światowej i czasów powojennych. Nie brak w jego twórczości również wątków autobiograficznych. Oprócz pieśni i ballad, np. Piosenka o żołnierskich butach, A kiedy na państwo ościenne wyruszał nasz Król..., Piosenka amerykańskiego żołnierza, Modlitwa, Piosenka o białych dozorcach, Piosenka o durniach, Pożegnanie z Polską, Król, Piosenka o piechocie, Piosenka o błękitnym baloniku itd., które są znane i śpiewane do dziś w wielu krajach Europy i innych kontynentów, Okudżawa jest autorem powieści wojennych, np. Jeszcze pożyjesz (1961), historycznych, np. Nieszczęsny Awrosimow (1969), groteskowej Mersi czyli przypadki Szypowa (1971), utworów dla dzieci i młodzieży, np. opowiadań fantastycznych Kieszonkowe przygody (1971), opowiadań (polski zbiór Dziewczyna moich marzeń, 1993). Na język polski jego utwory przekładali m.in. W. Woroszylski, J. Waczków, A. Drawicz, S. Pollak, A. Osiecka, R. M. Groński, W. Dąbrowski, Z. Fedecki. Okudżawa zmarł w Paryżu.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
