Średniowieczna poetka francuska. O jej życiu wiadomo jedynie, że żyła w 2 połowie XII w. we Francji, przez długi czas mieszkała w Anglii, była związana z dworem Henryka II Plantageneta. Tam ok. 1180 r. napisała swe pieśni, które zadedykowała królowi. Była kobietą jak na ówczesne czasy wykształconą, znała język łaciński i angielski.
Głównym tematem utworów Marie de France jest tzw. miłość dworna (amour courtois). Wcześniej temat ten był podejmowany w poezji truwerów, pieśniach rycerskich, liryce prowansalskiej. Nie odgrywał on jednak znaczącej roli, był jedynie pretekstem do rozwoju wydarzeń, bądź przedmiotem wygłaszania wyrafinowanych mów oratorskich. Marie de France była pierwszą autorką, która przedstawiała to uczucie jako najpotężniejsze z namiętności ludzkich, źródło radości, cierpień i wielkich poświęceń.
W dorobku literackim tej poetki znalazł się cykl 12, napisanych rymowanym 8-zgłoskowcem, pieśni-ballad (Lais), opartych na podaniach celtyckich i poruszających tematykę miłosną, a także zbiór bajek ezopowych Ezopé (Mały Ezopek).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
