poziom wyżywienia na świecie

wyżywienie jest jedną z najważniejszych potrzeb człowieka. Problemy żywnościowe współczesnego świata wynikają przede wszystkim z ogromnego wzrostu liczby ludności, który wywołany został przez eksplozję demograficzną państw rozwijających się. Innymi przyczynami istnienia obszarów głodu i niedożywienia na świecie są konflikty zbrojne, klęski żywiołowe (np. susza) oraz niewłaściwa dystrybucja żywności na świecie.

Przeciętna dobowa wartość energetyczna pożywienia powinna wynosić co najmniej 2300 kilokalorii (niektóre źródła naukowe podają inne wartości, na ogół wyższe). Poza odpowiednią wartością kaloryczną pożywienie powinno zawierać odpowiednie ilości białka, witamin i mikroelementów. W związku z tym można mówić o dwóch kategoriach głodu lub niedożywienia:

głód ilościowy (lub niedożywienie ilościowe) spowodowany jest zbyt niską wartością kaloryczną pożywienia.
głód jakościowy jest niedoborem białka, witamin lub mikroelementów przy zachowanej odpowiedniej wartości kalorycznej pożywienia. Ten typ głodu może być równie niebezpieczny jak głód ilościowy, bo wywołuje wiele groźnych chorób (np. szkorbut, choroby oczu i kości, beri-beri).

Pod względem poziomu wyżywienia można wyróżnić 3 grupy państw:

państwa nadmiernego wyżywienia - dzienna wartość kaloryczna pokarmu przekracza 2700 kcal, a ilość spożywanego białka 80 gramów. Są to kraje wysoko rozwinięte, większość krajów średnio rozwiniętych oraz kraje arabskie posiadające zasoby ropy naftowej. Kraje te zapewniają sobie żywność dzięki dużej wydajności własnego rolnictwa i dobrze rozwiniętemu przemysłowi spożywczemu lub dzięki importowi żywności.
państwa wystarczającego wyżywienia - wartość kaloryczna pokarmu od 2300 do 2700 kcal, a ilość białka od 50 do 80 gramów. Do tej grupy należy część państw średnio rozwiniętych oraz bogatsze kraje słabo rozwinięte.
państwa głodu i niedożywienia - wartość kaloryczna pokarmu poniżej 2300 kcal, a ilość spożywanego białka poniżej 50 gramów. Należą do nich biedne kraje Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej. W Afryce obszar głodu i niedożywienia obejmuje państwa położone na południe od Sahary (m.in. Mauretania, Mali, Niger, Nigeria, Czad, Sudan, Etiopia, Somalia), państwa Afryki Środkowej i częściowo południowej (Kongo, Rwanda, Burundi, Tanzania, Mozambik, Angola, Namibia) oraz Madagaskar. W Azji są to Afganistan, Nepal, Bangladesz, Laos, Kambodża, Filipiny i Korea Północna. W Ameryce Łacińskiej są to Boliwia, Nikaragua, Honduras i Gwatemala.