jeden z procesów melioracji. W procesie tym dostarcza się do gleby wodę w celu pokrycia jej niedoborów. W ten sposób nawadnianie gwarantuje wyższą produkcję roślinną na danym obszarze glebowym. Wodę doprowadza się na pole uprawne z rzek, jezior, niecek artezyjskich, ze sztucznych zbiorników wodnych za pomocą kanałów i rowów melioracyjnych lub przez wypompowywanie wód gruntowych. Jest to zabieg agrotechniczny. Nawadnianie stosuje się już od czasów prehistorycznych, głównie na obszarach suchych, czyli z niskim poziomem opadów deszczu. Klasyczny przykład stanowiła rolnicza cywilizacja w południowej Mezopotamii, budując rozległe kanały nawadniające, wykorzystujące obfite wody rzek Eufratu i Tygrysu (przełom V i IV w. p.n.e.). Podobne sposoby sztucznego nawadniania wytworzyli starożytni Egipcjanie, kopiąc kanały (wyposażając je w urządzenia pompujące) odprowadzające na pola uprawne wody Nilu. Obecnie procesy nawadniające są zabiegiem powszechnym, charakterystycznym zwłaszcza dla azjatyckich upraw ryżu, państw o dużej liczbie ludności. Ujemnym skutkiem nieodpowiedniego nawadniania jest m.in. niebezpieczeństwo zasolenia gleby, co może doprowadzić do przekształcenia urodzajnych gleb w całkowite nieużytki.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
