TERMINUS

S. Lem Opowieści o pilocie Pirxie; bohater drugoplanowy, automat.

Wygląd: Stary, wielekroć naprawiany, zardzewiały strażnik stosu atomowego w równie starym, wycofanym z obiegu statku kosmicznym. Miał metalowy tors, w którym ciągle coś chrobotało, i zielone oczy. Podobny był do rycerza w zbroi lub owada. Płaska metalowa twarz miała tępy wyraz.

Życiorys: Robot ze statku, którego załoga zginęła przed dziewiętnastoma laty w wyniku katastrofy. Terminus mechanicznie sygnalizuje alfabetem Morse'a ostatnie rozmowy kosmonautów. W jego elektronowym mózgu tkwią ułamki wspomnień o dawnych czynnościach, np. nosi wodę dla myszy, które wożono na statku, szuka kota. Na pytanie Pirxa, po co to robi, odpowiada: "Nie wiem", "Za...pomniałem". Terminus jest bardzo wzruszający, zachowuje się jak człowiek, który przeżył jakąś wielką tragedię. Uparcie powtarza relacje rozmów ludzi, których polecenia kiedyś wykonywał. W końcu Pirx oddaje go na złom.

Charakterystyka: Podobnie jak człowiek, przeżywa śmierć ludzi, z którymi pracował.

Rola w utworze: Jest to jeden z robotów podobnych do człowieka - czuje, przeżywa, jest bezradny wobec śmierci.