CRAVEN COLIN (czyt. krejwen kolin)

F. H. Burnett Tajemniczy ogród, bohater główny; syn lorda Cravena, mały hipochondryk przekonany o swym kalectwie i bliskiej śmierci.

Wygląd: Colin jest ładnym chłopcem. Ma jasne włosy, opadające lokami na czoło i duże szare oczy, ocienione długimi rzęsami. Twarzyczkę ma drobną, koloru kości słoniowej.

Życiorys: Colin Craven jest jedynym synem i spadkobiercą pana Archibalda Cravena. Matka chłopca zmarła przy jego urodzeniu. Colin zazwyczaj leży w łóżku lub siedzi w fotelu, ponieważ od urodzenia był chorowitym chłopcem. Nie mógł chodzić i wciąż słyszał, jak bardzo jest chory. Usłyszał nawet, że wkrótce umrze i był o tym przekonany. Panicznie obawiał się, że wyrośnie mu garb. Dzięki Mary odzyskał radość życia i zdrowie.

Charakterystyka: Jest chłopcem nadmiernie rozpieszczanym, pozwalano mu na wszystko. Wie, że głośnym krzykiem może osiągnąć to, co chce. Często więc się złości. Zdarza się, że wpada w histerię.

Mary nazywa Colina "małym radżą". Jest w tym trochę racji, gdyż chłopak zachowuje się wyniośle i nie wyobraża sobie, by ktoś mógł postąpić wbrew jego woli. Nienawidzi świata. Chlubi się tym, że ma umrzeć. Jest jednak chłopcem niezwykle inteligentnym i oczytanym. Jak każdy w jego wieku, uwielbia tajemnice. Kiedy zaczął ćwiczyć chodzenie, wykazał się dużą siłą woli i konsekwencją w działaniu. Postawił przed sobą cel i osiągnął go - nauczył się chodzić.

Jest to dziecko nadwrażliwe i bardzo inteligentne. Dużo czyta, posiada wiele teoretycznych wiadomości. Ponieważ przez dziesięć lat swego życia zaznał tylko bólu, goryczy i smutku, jest zgorzkniały i kapryśny. Tyranizuje służbę, ma ataki złości i histerii. Nie jest lubiany, a ponieważ on to czuje, staje się coraz gorszy. Pierwszą osobą, która nie przejęła się fanaberiami Colina, była Mary. Pod jej wpływem i dzięki zajęciom w ogrodzie chłopiec się zmienił. Odzyskał apetyt, zaczął chodzić, nabrał sił. Zainteresował się nowymi zjawiskami, a to odwróciło jego uwagę od urojonej choroby. Zapragnął zostać badaczem, odkrywcą. Znikło też poczucie osamotnienia, wreszcie kogoś polubił i ktoś lubił jego. Odzyskał spokój, stał się stanowczym, młodym lordem, odzyskał miłość ojca. Godna podziwu jest jego zdolność do przemiany, walka z własną słabością.

Rola w utworze: Przykry dla otoczenia, rozhisteryzowany, egoistyczny Colin w gruncie rzeczy jest bardzo nieszczęśliwy. Jest przekonany, że ojciec go nienawidzi, obwinia się o śmierć matki, nie może chodzić, wie, że wkrótce ma umrzeć. To wszystko budzi w czytelniku współczucie, mimo wad, jakie ma chłopiec. Z napięciem czekamy na wynik jego eksperymentu - nauczy się chodzić, czy nie.