W. Szekspir Król Lear, bohater epizodyczny; mąż Goneryli, nie pasujący do niej, dobry, szlachetny pan. Ze zdziwieniem i goryczą śledzi poczynania żony. Początkowo nieśmiało próbuje temperować jej ataki na ojca, zalecając cierpliwość. Następnie już zdecydowanie ją krytykuje:
"kto gardzi
Szczepem, z którego powstał, ten nie może
Żądz swych w granicach utrzymać"
Lituje się nad biednym Learem, dziwi się, jak córki i zięć mogą być tak niewdzięczni. Współczuje oślepionemu Gloucesterowi i obiecuje pomścić go. Mimo że żona posądza go o tchórzostwo, staje na czele armii, deklarując jednak, iż podejmuje walkę z Francuzami nie dlatego, że udzielili pomocy Learowi, lecz dlatego, że najechali na Brytanię. Wygrywa bitwę
Zachowuje zimną krew po odkryciu matactw Edmunda i żony, zostawiając załatwienie tych spraw na czas po bitwie. Po bitwie najpierw chwali Edmunda za męstwo, a dopiero potem, sprowokowany przez Reganę, aresztuje go za zdradę stanu. Daje mu jeszcze szansę, pozwalając w pojedynku walczyć o honor. Zachowuje się stanowczo także wobec żony, choć nie jest okrutny. Pragnie oddać koronę Learowi, sam nie chce rządzić, nie dba o władzę
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
