JÓZEF K.

F. Kafka Proces, bohater główny; trzydziestoletni mężczyzna, urzędnik bankowy (prokurent), człowiek przeciętny. Nieoczekiwanie zostaje oskarżony i staje się winny

Wygląd: brak informacji w utworze, Józef K. nie ma żadnych znaków szczególnych, niczym się nie wyróżnia, nie mówiąc nic na temat jego wyglądu pisarz chce podkreślić anonimowość tego bohatera, który staje się tym samym podobny do everymana ("każdego") ze średniowiecznych moralitetów

Życiorys: O Józefie K. udaje się z całej książki pozbierać niewiele pewnych informacji: wiadomo na pewno, że ma trzydzieści lat, jest wysokim urzędnikiem bankowym, zdolnym, pracowitym i cieszącym się zaufaniem zwierzchników. Jest inteligentny, ambitny i prawdopodobnie przystojny (podoba się kobietom). Nie ma żony ani dzieci, ma natomiast kochankę, którą regularnie odwiedza

Postawienie Józefa K. w stan oskarżenia jest dla niego kompletnym zaskoczeniem. Do samego końca nie dowie się, jakie wykroczenie popełnił i jakie prawo złamał. Próbuje się bronić, walczyć o sprawiedliwość i o własną godność, ale z góry skazany jest na klęskę. Józef K. musi przegrać, zginąć. Tak też się staje - bohater zostanie zabity "jak pies" gdzieś w opustoszałym kamieniołomie. Zabiją go bez żadnej złości, namiętności, po prostu zlikwidują

Charakterystyka: Z człowieka, który reprezentuje machinę biurokratyczną, staje się petentem, ofiarą. Proces odbywa się jakby poza nim, Józef K. ma niewielki wpływ na jego przebieg. Osaczony, przeżywa lęk, czasem bunt. Wytrwale i odważnie próbuje się bronić, szuka wyjścia z sytuacji, boleśnie odczuwa jej absurd, stara się "dopasować" do sytuacji. Błądzi po salach sądowych, odwiedza malarza sądowego, zatrudnia adwokata. W końcu przekonuje się, że walka jest skazana na niepowodzenie. Poddaje się

Rola w utworze: Wizerunek bohatera to wizerunek człowieka zniewolonego przez system (może system totalitarny). Istnieje hipoteza, że Józef K. jest porte parole (dosłownie: niosącym słowa) pisarza, czyli że autor utożsamia się ze stworzonym przez siebie bohaterem. Jednak utwory Franza Kafki nie mają charakteru autobiograficznego, mimo wielu nawiązań do życia osobistego pisarza i identycznej pierwszej litery nazwiska (K. jak Kafka), nie wolno w żaden sposób utożsamiać postaci głównego bohatera Procesu z osobą autora powieści