budowa
Czaszka:
Kości mózgoczaszki u płodu są połączone za pomocą błony łącznotkankowej osłaniającej ciemiączka. Największe ciemiączko czołowe łączy kości ciemieniowe z czołowymi. Ciemiączko ułatwia poród oraz rozrastanie się mózgu i czaszki. Zarastanie ciemiączek następuje do końca drugiego roku życia.
Wewnątrz kości czaszki sąsiadujących z jamą nosową znajdują się puste przestrzenie, zwane zatokami. Od dołu czaszki, w kości potylicznej, występuje otwór potyliczny wielki, umożliwiający połączenie mózgowia z rdzeniem kręgowym. Po obu jego stronach znajdują się kłykcie kości potylicznej. Są to wyrostki połączone z powierzchniami stawowymi pierwszego kręgu szyjnego, zwanego atlasem (dźwigaczem).
Kręgosłup:
Kręgosłup składa się z pięciu odcinków, zawierających łącznie 33 lub 34 kręgi.
Kręgi w kręgosłupie poukładane są jeden na drugim. Różnią się między sobą wielkością oraz kształtem wyrostków. Kręgosłup stanowi podporę naszego ciała, dlatego kręgi z jego niższych partii mają coraz masywniejszą budowę. Kręgi piersiowe są większe i silniej zbudowane niż kręgi szyjne; lędźwiowe odznaczają się masywniejszą budową i większymi rozmiarami niż piersiowe; krzyżowe zaś zrastają się w jedną kość krzyżową, która lepiej spełnia swoje zadanie dźwigania ciężaru tułowia.
Między każdą parą sąsiadujących kręgów znajduje się elastyczny krążek, zbudowany z tkanki chrzęstnej, zwany dyskiem. Dzięki temu kręgosłup jest giętki i elastyczny. Kręgosłup ma naturalne krzywizny (lordozy i kifozy). Jest podwójnie esowato wygięty. Dzięki tym krzywiznom kręgosłup jest stabilny i wytrzymały.
Klatka piersiowa:
Budowa klatki piersiowej:
Tylko siedem par żeber jest bezpośrednio połączonych z mostkiem, są to żebra właściwe. Trzy pary następnych żeber, przyczepione do chrząstki żebra siódmego, nazywamy żebrami rzekomymi. Dwa następne to żebra wolne, kończące się swobodnie w mięśniach ściany brzucha.
Czaszka
