fall II

[fol] (fell [fel], fallen [fol(e)n])

1. spaść, upaść; He fell down the stairs. Spadł ze schodów.
2. spaść, obniżyć się; The temperature has fallen. Temperatura spadła.
3. padać, lecieć z góry na dół; Tears fell from her eyes. Łzy pociekły jej z oczu. He fell to his knees. Upadł na kolana.
4. paść, ponieść klęskę; The city fell after a long siege. Po długim oblężeniu miasto padło.
5. zginąć, polec; to fall in battle paść w boju
6. (o ciemności) zapadać; Darkness had fallen before we reached our destination. Zapadła ciemność, zanim dotarliśmy do celu.
7. popaść w pewien stan; to fall in love zakochać się; to fall silent zamilknąć; to fall asleep zasnąć

• to fall short of (sth) nie sprostać czemuś, nie spełnić czegoś; He fell short of our expectations. Nie spełnił naszych oczekiwań.
• fall apart

1. rozpaść się; Their marriage is falling apart. Ich małżeństwo się rozpada.
2. przeżyć załamanie; He fell apart when he learned about his brother's death. Załamał się na wieść o śmierci brata.

• fall back wycofywać się; The enemy fell back. Wróg wycofał się.
• fall behind zostawać w tyle; John fell behind the group. John pozostał w tyle za całą grupą.
• fall behind with zalegać z czymś, mieć zaległości; to fall behind with the rent zalegać z czynszem
• fall for sb zakochać się; He fell for Jane the moment he saw her. Zakochał się w Jane w chwili, w której ją zobaczył.
• fall in zapaść się; The ceiling of our living room fell in. Sufit w salonie zapadł się.
• fall out zdarzyć się; Nothing new ever falls out here. Tu nigdy nie dzieje się nic nowego.
• fall out with sb pokłócić się z kimś; The children fell out over a toy. Dzieci pokłóciły się o zabawkę.
• fall through nie powieść się, nie udać się, Once again our plans fell through. Nasze plany znowu się nie powiodły.