OKO

narząd zmysłu odbierający bodźce świetlne. U wszystkich kręgowców jest zbudowane podobnie. Ma kształt okrągły i składa się z twardówki z przodu przechodzącej w rogówkę, z błony naczyniowej (naczyniówka, tęczówka i ciało rzęskowe), oraz z siatkówki, która zawiera komórki światłoczułe: pręciki i czopki. Wewnątrz oka znajduje się soczewka i ciało szkliste. Właściwymi fotoreceptorami są pręciki i czopki. Pręciki są czułe nawet na bardzo słabe światło, rozmieszczone obwodowo w siatkówce w liczbie około 120 mln. Zawierają barwnik rodopsynę i umożliwiają widzenie monochromatyczne o zmroku. Czopki w liczbie około 6 mln skupione są głównie w tzw. plamce żółtej, umożliwiają ostre, precyzyjne widzenie kształtów oraz widzenie barwne. Dzięki zmianom położenia i kształtu soczewki oko przystosowuje się do widzenia w dal i na bliskie odległości - akomodacja oka, zaś dzięki skurczom mięśni okrężnych i promienistych ciała rzęskowego źrenica zmienia swój rozmiar i oko przystosowuje się do różnego natężenia światła.

Schemat budowy oka człowieka