FAGOCYTOZA

rodzaj endocytozy polegającej na:

• pobraniu z otaczającego środowiska stosunkowo dużych ciał organicznych (komórki lub ich fragmenty) oraz cząsteczek nieorganicznych (np. pył węglowy, azbestowy, lateks),
• strawieniu ich w lizosomach,
• odizolowaniu od cytozolu niestrawionych resztek.

Wchłaniany podczas fagocytozy materiał zostaje otoczony przez błonę komórkową fagocyta i zamknięty w wodniczce pokarmowej. Fagocytoza pełni wiele ważnych funkcji w organizmach zwierzęcych. U wielu pierwotniaków (np. korzenionóżki, orzęski, niektóre wiciowce), a także niższych tkankowców (np. gąbki, parzydełkowce, szkarłupnie) służy do zdobywania pokarmu. Umożliwia usuwanie starych lub uszkodzonych komórek (w organizmie człowieka rolę tę pełnią makrofagi niszczące przez fagocytozę zużyte erytrocyty). Fagocytoza jest skutecznym mechanizmem obronnym chroniącym je przed drobnoustrojami chorobotwórczymi.