Kontrola społeczna formalna i nieformalna.Czy ma sen i czy jest nam potrzebna ?

Kontrola społeczna to zestaw środków, szereg wyraźnych i ukrytych norm lub reguł, których celem jest utrzymanie porządku społecznego lub porządku społecznego.

Kontrola społeczna jest zatem pojęciem bardzo szerokim. Cóż, odnosi się do zbioru zasad, norm, wartości i obyczajów, które pozwalają na pokojowe i zharmonizowane współistnienie różnych grup społeczeństwa.

Z tego samego powodu jest to tak szerokie pojęcie, ponieważ środków jest wiele i bardzo się różnią. Ponadto różnią się one w zależności od terytorium, na którym się znajdujemy, a miarą kontroli społecznej w europejskim mieście może być ubieranie się na ulicy, podczas gdy w plemionach w dżungli jest to noszenie przepasek na biodrach.

Kontrola ta odbywa się za pomocą środków przymusu, prawa i sankcji, zarówno administracyjnych, jak i karnych. Stosowane są jednak również środki, które nie wiążą się z przemocą lub przymusem, takie jak religia, obyczaje czy rodzina.

Media, poprzez swój wpływ i to, co jest znane jako „kreowanie opinii”, odgrywają również wielką rolę w społeczeństwie.

Istnieje wiele sposobów zapewnienia kontroli społecznej.Wyróżnia się dwie duże grupy, media formalne i nieformalne.

Te pierwsze charakteryzują się poparciem prawa i to państwo wykonuje je na rzecz poprawy współistnienia w społeczeństwie. Nieformalne natomiast nie potrzebują tych elementów, ponieważ istnieją inne mechanizmy, które pomagają osiągnąć ogólne zapotrzebowanie na kontrolę społeczną.

Formalne lub wyraźne środki kontroli społecznej to te, które są wspierane przez prawo.

Władza ustawodawcza, poprzez swoją władzę stanowienia prawa, ustanawia prawa, których muszą przestrzegać inni obywatele. Częścią tych praw jest kontrolowanie ludności, aby panował porządek, a nie chaos. To rząd, czyli władza wykonawcza, zapewnia przestrzeganie tych praw za pośrednictwem sił policyjnych. Rząd jest również odpowiedzialny za wytyczenie strategicznych linii tej polityki. W ten sposób prowadzimy kraj w wybranym przez nich kierunku.

Zgodność z zatwierdzonym prawodawstwem odbywa się poprzez sankcje administracyjne i karne. Pierwszy typ jest najczęstszy, składa się z tak zwanych kar porządkowych,mandatów, grzywien i są one wnoszone przez Administrację Publiczną. Jako przykłady możemy wskazać grzywnę za nadmiar decybeli emitowany przez np. sąsiada słuchajacego muzyki we wlasnym domu,za jazdę z nadmierną prędkością lub za niepłacenie podatku lokalnego w odpowiednim urzędzie miasta. W odniesieniu do sankcji karnych stosuje się je, gdy naruszenie prawa jest poważne.Gdy czyn zabroniony zostaje zakwalifikowany do przestępstwa. Jak zbrodnia zabójstwa, nadmierne oszustwa podatkowe lub handel narkotykami.

Podsumowując,formalne środki kontroli społecznej mają na celu korygowanie zachowań na rzecz porządku społecznego w sposób jednoznaczny, to znaczy poprzez rozwój praw i norm.

Nieformalne lub niejawne środki kontroli społecznej to te, które nie zostały opracowane w wyraźnych prawach. To raczej społeczeństwo i inne nieformalne instytucje realizują je mniej lub bardziej pośrednio.Mowa tu o religii, wartościach, moralności, rodzinie, mediach itp.

Religia, niezależnie od boga, który głosi, zapewnia normy i zasady postępowania, które jej wierni przyswoili na przestrzeni setek lat. Przykładem tego jest miłość bliźniego, tolerancja, czy pomoc najbardziej potrzebującym, którą promuje chrześcijaństwo. Dlatego też, gdy obserwuje się obrzydliwe epizody, takie jak znęcanie się nad kimś bezbronnym lub rabunek żebraka, społeczeństwo jako całość potępia takie zachowanie. Wartości i moralność zbiegają się z religią.

Rodzina ze swej strony jest także gwarantem kontroli społecznej. Hierarchia, szacunek dla starszych i posłuszeństwo dzieci wobec rodziców sprawiają, że istnieje kontrola w tej „organizacji”. Te wartości są również zlecane reszcie społeczeństwa. Media również odgrywają rolę w dowolnym formacie. Są skierowane do wielkich mas, na które ma wielki wpływ.

Protokół społeczny/normy społecznie akceptowane, zgodnie z którym zachowuje się dane społeczeństwo, jest również środkiem kontroli społecznej.

Oto kilka przykładów kontroli społecznej:

• Prawo antynikotynowe: To prawo jest obecne w niezliczonej liczbie krajów. Polega na zakazie palenia w zamkniętych przestrzeniach publicznych.Aby nie przeszkadzać i nie szkodzić zdrowiu reszty osób, z którymi kabina jest dzielona.W ten sposób stara się skorygować pewne nawyki obywatelskie.
• Zakaz sprzedaży alkoholu: Niektóre lokale i sklepy oraz miejsca uzyteczności publicznej, mają ograniczenia lub zakaz sprzedaży alkoholu w określonych porach nocy. Takie zakazy i ograniczenia, mają w swym zamyśle spowodować realna ochronę przed przedawkowaniem alkoholu spożywanego,m.in. wśród młodzieży, zakłócenie porządku publicznego (brudzenie dróg,ulic,chodników i parków itp.)..
• Ograniczenia prędkości: Aby uniknąć większej liczby wypadków i niebezpieczeństwa związanego z jazdą samochodem, drogi mają różne ograniczenia prędkości. Oczekuje się, że kierowcy będą kontrolować swoją prędkość za kierownicą. Osiąga się to dzięki istnieniu radarów i kontroli sił policyjnych.
• Rodzina: Rodzina, ze względu na taką samą hierarchię i szacunek, jaki promuje się wśród jej członków, pięntnuje,a nawet w swoisty sposób,karze złe zachowania,takie jak np.przemoc fizyczna i psychiczna w rodzinie.W ten sposób rodzina jest wspaniałym murem oporowym, który promuje kontrolę społeczną.

Formą wyrażenia takiej kontroli jest prawo na poziomie formalnym. Nieformalnie, moralność publiczna, tradycje, zwyczaje, sumienie, tabu jako system zakazów i tak dalej. Tak więc, jeśli zachowanie i działania jednostki nie spełniają oczekiwań i wymagań społeczeństwa, w tym przypadku zmusza ją do ich przestrzegania. Jeżeli taki przymus jest niemożliwy, taka osoba podlega marginalizacji.