końcowy okres epoki kamienia trwający zależnie od terenu występowania od ok. 8000 do 2000 r. p.n.e. (na ziemiach polskich od ok. 4000 do 2000 p.n.e.) charakteryzujący się rozwojem rolnictwa i hodowli, osiadłego trybu życia, ukształtowaniem się pierwszych organizmów państwowych w Mezopotamii i Egipcie.