doktryna etyczna sformułowana przez Arystypa z Cyreny (435-366 p.n.e.), uznająca przyjemność bądź unikanie przykrości za najwyższe dobro, cel życia i naczelny motyw ludzkiego postępowania; postawa oparta na tej doktrynie.
doktryna etyczna sformułowana przez Arystypa z Cyreny (435-366 p.n.e.), uznająca przyjemność bądź unikanie przykrości za najwyższe dobro, cel życia i naczelny motyw ludzkiego postępowania; postawa oparta na tej doktrynie.