Jeden z najbardziej znanych meksykańskich poetów, eseistów i publicystów. Urodził się w Meksyku. Przez wiele lat pracował w dyplomacji. Najpierw był związany z opozycyjną partią lewicową, potem stał się przeciwnikiem etatyzmu i oligarchii. W 1990 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Zmarł w Meksyku.
W swej twórczości, wywodzącej się głównie z nurtu surrealistycznego, poruszał problematykę polityczną, społeczną, historyczną, współczesną, podejmował temat roli poety, który dzięki swemu słowu ma możliwość przemiany świata, operował bogatą symboliką. Spośród jego poezji na uwagę zasługują: Libertad bajo palabra (1949), Piedra de sol (1957), Blanco (1967). Ogłosił ponadto zbiory esejów, m. in. Labirynt samotności (1950), i Pochmurno (1987).
