Wybitny angielski pisarz i dramaturg. Urodził się w hrabstwie Surrey w rodzinie wybitnego adwokata londyńskiego. Kształcił się w Harrow, potem na uniwersytecie w Oksfordzie. Wiele podróżował po kraju i za granicę, m.in. do Ameryki i Australii. Przyjaźnił się z pisarzem Josephem Conradem.
Karierę pisarską rozpoczął pod koniec lat 90. XIX w. Wówczas powstały jego dwie pierwsze powieści Jocelyn (1898) i Villa Rubein (1900). Uznanie i rozgłos zyskał jednak jako twórca cyklów powieściowych: Saga rodu Forsyte'ów (w tym: Posiadacz, W matni, Do wynajęcia, Babie lato jednego z Forsyte'ów, Przebudzenie; 1906-21) oraz Nowoczesna komedia (1924-28), w których stworzył symboliczny obraz życia angielskiego mieszczaństwa i arystokracji, począwszy od epoki wiktoriańskiej aż po czasy międzywojenne. Jest również autorem cyklu Koniec rozdziału (1931-33), powieści, np. Faryzeusze wyspiarscy (1904), dramatów społecznych, np. The Silver Box (1906), Walka (1909), Justice (1910) oraz opowiadań, np. Karawana (1928). Od 1922 r. pełnił funkcję przewodniczącego międzynarodowego Pen Clubu. W 1932 r. został laureatem literackiej Nagrody Nobla.