Niemiecki poeta, dramatopisarz, teoretyk teatru i reżyser. Urodził się w bogatej rodzinie mieszczańskiej. Jego oj-ciec kierował papiernią w Augsburgu w Bawarii. Nauka nie przychodziła mu łatwo, z trudem przechodził z klasy do klasy. Raziły również jego niedbały wygląd i zachowanie: nieogolona broda, zniszczone ubranie, kontakty z podejrzanym środowiskiem, przebywanie w różnych knajpach, jarmarcznych budach, cyrkach, ludowych szopach teatralnych, rozczytywanie się w utworach Villona, Rimbauda, Kiplinga. Jako poeta debiutował w wieku 16 lat pod pseudonimem Bertold Eugen. W tym czasie zaprzyjaźnił się z Kasprem Neherem, który został później scenografem jego dramatów. Tuż po maturze opuścił dom rodzinny i udał się do Monachium, by rozpocząć studia medyczno-przyrodnicze na uniwersytecie. Monachium było wówczas ważnym ośrodkiem intelektualnym, we wszystkich niemal dziedzinach sztuki dominował tu - jak i w całych Niemczech - nurt ekspresjonistyczny, co wpłynęło na rozwój artystyczny młodego Brechta. Również rzeczywistość polityczna pierwszych dziesięcioleci XX w. miała wielkie znaczenie dla ukształtowania się jego poglądów. Uczestnictwo w I wojnie światowej w charakterze lekarza-praktykanta w lazarecie, zetknięcie się ze śmiercią, ludzkim cierpieniem, rewolucja 1918, upadek cesarstwa i dynastii - to wszystko zdecydowało, że Brecht stał się przeciwnikiem przemocy, nietolerancji, wojny, nazizmu.
Pierwszą sztuką Brechta, która odniosła sukces na scenie, był Baal, napisany w 1818 r. Po wystawieniu każdej kolejnej sztuki dramatopisarz stawał się coraz bardziej popularny. Ważne znaczenie miała dla niego przyjaźń m.in. ze znanym komikiem Karlem Valentinem, pod wpływem jego sztuk napisał kilka swoich komedii jednoaktowych. W 1924 r. odbyła się premiera Edwarda II. Niedługo po tym wydarzeniu Brecht przeniósł się do Berlina i objął stanowisko kierownika literackiego w teatrze Maxa Reinhardta oraz nawiązał współpracę z reżyserem niemieckiego teatru, Erwinem Piscatorem. W tym czasie poznał również swą drugą żonę, aktorkę i odtwórczynię wielu postaci w jego dramatach, Helenę Weigel.
W okresie stabilizacji gospodarczej Republiki Weimarskiej (1924-29) Brecht wystawił m.in. Operę za trzy grosze, która dała początek musicalowi. Na jego powstanie wpłynęła uważna obserwacja niemieckiego mieszczaństwa, które poszukiwało sztuki lekkiej, łatwej w odbiorze i przyjemnej. Brecht uznał więc, że tylko to, co jest popularne, czyli jazz, film, sensacja, kabaret, muzyka podwórkowa, ludowa ballada, może zainteresować masowego widza i przyciągnąć do teatru.
W okresie kryzysu gospodarczego, jaki miał miejsce w 1929 r., Brecht w swych sztukach próbował odtwarzać ówczesną sytuację polityczną. Pisał "sztuki pouczające" dla robotniczych teatrów amatorskich, chórów, brygad i grup agitacyjnych. Nawiązał również współpracę z partią komunistyczną. Swe artykuły wydawał w piśmie "Die Rote Fahne", a komunista Hans Eisler komponował muzykę do jego utworów.
Zaraz po przekształceniu przez Hitlera Republiki Weimarskiej w III Rzeszę, Brecht wraz z rodziną udał się na emigrację. Przebywał wówczas w Czechosłowacji, Austrii, Szwajcarii, Francji, Danii, Szwecji, Finlandii i USA. W 1935 r. pozbawiono go obywatelstwa niemieckiego. Od tego czasu Brecht zaczął tworzyć utwory, w których przeciwstawiał się faszyzmowi, stał się również aktywnym działaczem politycznym walczącym przeciwko temu systemowi i wojnie. Był uczestnikiem Mię- dzynarodowego Kongresu Pisarzy w Obronie Pokoju w Paryżu, spotykał się z niemieckimi twórcami w Londynie, współpracował z prasą emigracyjną oraz moskiewskim miesięcznikiem "Das Wort". Brecht zaczął tworzyć sztuki, które, wystawione na scenie, miały nie tyle budzić w widzach przeżycia estetyczne, ile pobudzać do racjonalnego myślenia i społecznego działania.
W 1947 r. Brecht opuścił Stany Zjednoczone i powrócił do kraju. Zamieszkał na stałe w Berlinie Wschodnim. Razem z Heleną Weigel założył teatr Berliner Ensemble. Jego manifestem ideowym i artystycznym stała się napisana wcześniej sztuka Matka Courage i jej dzieci, której teatralna premiera odbyła się w 1949 r. Helena Weigel zagrała wówczas rolę markietanki z czasów wojny trzydziestoletniej. W swym teatrze Brecht opracował własną koncepcję inscenizacyjną, polegającą na podkreślaniu fikcyjnego charakteru wydarzeń scenicznych, tworzeniu dystansu wobec akcji dramatu (tzw. efekt obcości) w celu zniszczenia iluzji rzeczywistości, naśladowania życia. Brecht zmarł w czasie pracy nad wystawieniem swej sztuki Życie Galileusza.
Do najważniejszych sztuk Brechta, które weszły do repertuaru światowego, należą Człowiek jak człowiek (1926), Opera za trzy grosze (1928), Strach i nędza III Rzeszy (1938), Życie Galileusza (1938/1939), Matka Courage i jej dzieci (1939), Dobry człowiek z Seczuanu (1940), Pan Puntilla i jego sługa Matti (1940), Kariera Artura Ui (1941), Kaukaskie kredowe koło (1947). Z utworów prozatorskich wyróżnić trzeba Powieść za trzy grosze (1934), Opowiadania z kalendarza (1949), Interesy pana Juliusza Cezara (1957). Utwory poetyckie artysty zostały zawarte w zbiorach, np. Wiersze wybrane (1954), Postylla domowa i inne wiersze (1988). Pozostały po nim również prace eseistyczne, teatrologiczne, polityczne.
"Wyznawał szwejkowską filozofię. Jedno z pierwszych powiedzeń przypisywanych Brechtowi brzmi: «Nie powinieneś zapominać, że sztuka jest szwindlem. Życie jest szwindlem». Jeśli chce się przeżyć, trzeba uprawiać szwindle, ostrożnie i z powodzeniem. (...) Nie jest jasne, dlaczego kobiety uważały go za tak atrakcyjnego. Jedna z jego przyjaciółek, aktorka, Mariane Zoff, opowiadała, że zawsze był brudny i że musiała mu myć szyję i uszy sama. (...) ... gdy Brecht śpiewał, opowiadała Mariane Zoff, jego «zgrzytliwy, metaliczny głos» sprawiał, że ciarki przechodziły po grzbiecie; lubiła także jego «pajęczą chudość» «czarne oczy jak guziki», które mogły żądlić. Brecht był uprzedzająco grzeczny we wczesnej fazie znajomości, całował w rękę, wytrwały a przede wszystkim wymagający; nie tylko jego matka uważała, że trudno się oprzeć prostej natarczywości jego próśb." (P. Johnson Intelektualiści).
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
