S. Mrożek Tango, bohater główny, typowa postać z dramatów Mrożka, cham, przeciwstawienie inteligenta

Wygląd: Ubrany jest w kraciastą koszulę, wypuszczoną na brudne i pomięte spodnie oraz w przesadnie kolorowe skarpetki i jaskrawożółte buty. Jego wygląd świadczy o niechlujstwie, braku gustu, prymitywizmie.

Życiorys: Brak informacji w dramacie, nie wiadomo, jak znalazł się w domu Stomilów

Charakterystyka: Jest bezmyślny, wulgarny, zwierzęcy, wyzbyty zasad i norm moralnych. Wszystkich traktuje lekceważąco, zachowuje się prostacko

Rola w utworze: Prymitywny, brutalny Edek, przedstawiciel mętów społecznych, lumpenproletariusz symbolizuje masowe ruchy społeczne XX wieku: totalitaryzm, nazizm i komunizm. Inteligencja przestała pełnić swą rolę awangardy społeczeństwa. Zastępuje ją "cham", wprowadzając nową cywilizację: kultu siły i terroru. Awangardowa sztuka też nie jest potrzebna - zastępuje ją sztuka masowa, popularna (tango La Cumparsita)

Postać Edka została tu wprowadzona, by wyjść poza układ rodzinny i wprowadzić związki społeczno-klasowe. Edek, jako jedyny człowiek obcy, reprezentuje inną klasę społeczną. Dzięki temu powstaje znana z Wesela opozycja lud - inteligencja, ale zmieniona na miarę nowych czasów. Inteligencja jest lewicowa, postępowa. Edek zaś to bliżej nieokreślony twór, człowiek z awansu. Chłopomańskie zabiegi wokół niego stanowią parodię tych z Wesela i okazują się groźne w skutkach. Nie wiadomo, jak Edek znalazł się w tym inteligenckim domu. Wszyscy go lubią, podziwiają jego naturalność, autentyczność. Prymitywizm i chamstwo biorą za prostotę

Gdy usiłowania Artura skończyły się jego klęską, inicjatywę przejął Edek. Realizuje pomysł Artura. Inteligent Artur spełnił rolę ideologa, wykonawcą jest prymitywny, silny Edek, mówiący o Arturze: "on myślał dobrze. (...) Teraz moja kolej. Wy będziecie mnie słuchać". I słuchają, podporządkowują się bez szemrania. W taki oto sposób dramat rodzinny oraz sztuka o współczesnej inteligencji zamieniła się w utwór polityczny. Rewolucja obyczajowo-artystyczna sprowokowała rewolucję socjalno-polityczną. Wymyślił ją zbuntowany przeciwko zasadzie negacji Artur, a zrealizował Edek