J. I. Kraszewski Stara baśń, bohater epizodyczny; starzec niewielkiego wzrostu, ubrany na biało, okryty ciemną opończą, w czarnej wysokiej czapce okrywającej mu czoło. Mówił spokojnie, patrzył łagodnie. Kiedyś był piastunem Domana. Potem został głównym kapłanem Nii w chramie na jeziorze lednickim. Przyjął Dziwę do grona kapłanek bogini, strażniczek wiecznego ognia. Buntujący się kmiecie przybyli do niego po radę. Radził im, by po pierwsze wybrali przywódcę. Przybył na wiec wybierający knezia po obaleniu Pepełka. Ludzie go szanowali, bo był wielkim wróżbitą, człowiekiem rozumnym i doświadczonym, więc liczono, że nakłoni kmieci do zgody. Wizun ogłosił wyrok wyroczni, która nakazała wybrać pokornego, ubogiego i małego, który stanie się wielkim. Był też Wizun znanym uzdrowicielem.
