SOPLICA TADEUSZ

A. Mickiewicz Pan Tadeusz, bohater drugoplanowy i tytułowy; dwudziestoletni młodzieniec, syn Jacka, bratanek Sędziego.

Wygląd: Przystojny młodzieniec, o "kształtnej i wysokiej postaci", z "szeroką piersią", jego urodę błyskawicznie doceniła Telimena i już podczas pierwszej uczty rozpoczęła uwodzenie młodego szlachcica.

Życiorys: Właśnie wrócił do domu ze szkoły w Wilnie. Jest synem Jacka Soplicy, oficjalnie jego opiekunem jest Sędzia, w rzeczywistości to ojciec kieruje losami syna. Pragnie, by ożenił się z Zosią i w ten sposób przypieczętował zgodę Horeszków i Sopliców. Tadeusz bierze udział w bitwie z Rosjanami o Soplicowo, musi uciekać do Legionów, tam bohatersko walczy. Wraca jako dojrzały młodzieniec, zakochany w Zosi.

Charakterystyka: Tadeusz jest dość naiwny, łatwowierny, ufny, nie zna się na kobietach, więc staje się łatwym łupem zalotnej, ale już dojrzałej Telimeny. Sędzia i Robak dbali, aby chłopak był wychowywany w duchu patriotyzmu, dlatego Tadeusz zna polskich bohaterów narodowych, doskonale orientuje się w historii swego kraju, jest przywiązany do tradycji narodowych i Soplicowa - "ostoi polskości". Kiedy trzeba, bohater bez wahania wstępuje do wojska i walczy o wolną ojczyznę.

Właśnie w tym czasie dojrzewa i dorośleje. Wraca jako młody mężczyzna, zakochany w Zosi, którą wcześniej pomylił z Telimeną. Staje się też gorącym patriotą, który nie tylko walczy w imię ojczyzny, ale stara się ją zmienić, unowocześnić stosunki, jakie w niej panują: uwłaszcza chłopów (zwalnia ich z poddaństwa i nadaje im ziemię). Z pewnością będzie wzorowym mężem i obywatelem.

Rola w utworze: Przedstawiciel młodego pokolenia Polaków, otwarty na świat, demokrata, pozbawiony uprzedzeń, wykształcony.