S. Lem Opowieści o pilocie Pirxie, bohater główny i tytułowy; kosmonauta.
Wygląd: Pirx nie jest zbyt przystojny, początkowo nie może się przyzwyczaić do stroju kosmonauty, jest mu w nim bardzo niewygodnie.
Życiorys: Niewiele informacji w utworze, wiadomo jedynie, że jest uczniem - kadetem, studentem IV roku Instytutu. Ma dwadzieścia dwa lata. Później pokonuje wciąż nowe trudności, pracując jako pilot rakiet kosmicznych. Pirx doskonale czuje się w przestrzeni kosmicznej. Można powiedzieć, że kosmos to jego drugi dom.
Charakterystyka: Będąc jeszcze uczniem, bohater sprawiał wrażenie, jakby nic nie umiał - panicznie bał się wyrwania do odpowiedzi, mówił nieskładnie, często się mylił, wydawało się, że posiada bardzo nikłe i nieuporządkowane wiadomości. W rzeczywistości Pirx był jednym z najzdolniejszych kadetów. Posiadał wybitne umiejętności koncentracji (skupienia, zbierania myśli), doskonałą wyobraźnię i dużą wiedzę z zakresu kosmonautyki. Bardzo się denerwował w czasie swojego próbnego lotu, a mimo to dokładnie i systematycznie wykonywał wszystkie czynności. Nie uległ własnej słabości, pokonał swój strach i pomyślnie przeszedł próbę.
Pilot Pirx był cichym i skromnym człowiekiem. Wyglądał na bardzo nieśmiałego. Langner, który wraz z Pirxem badał tajemnicę księżycowej stacji Mendelejew, stwierdził, że jego towarzysz jest bystry, zacny i poczciwy. Bohater był także niespotykanie spokojny i opanowany. W chwili niebezpieczeństwa umiał trzeźwo ocenić sytuację, dzięki czemu zawsze udawało mu się wyjść, obronną ręką.
Pirx to człowiek silnego, niezłomnego charakteru, o wielkiej sile woli. Był uparty i zawsze starał się osiągnąć zamierzony cel. Niełatwo się poddawał. Był bardzo wytrzymały i cierpliwy. Podczas uczelnianego eksperymentu, zwanego "wariacką kąpielą" z opresji wytrzymał w basenie aż siedem godzin, co niewielu się udawało. Bohater miał jeszcze jedną bardzo piękną cechę - zawsze podążał na pomoc tym, którzy potrzebowali ratunku.
Bohater w swojej pracy obcował na co dzień ze skomplikowanymi urządzeniami elektronicznymi i z robotami. To były jego narzędzia pracy, dobrze je znał, dzięki nim możliwe były loty w kosmos i prowadzenie skomplikowanych prac badawczych. Pirx w pełni doceniał zalety mechanizmów, nigdy ich jednak nie przeceniał. Dzięki temu, że nie zaufał radarowi na stacji Mendelejew, udało mu się wyjaśnić zagadkową śmierć kosmonautów i uratować siebie i Langnera. Mieszane uczucia wywoływały w Pirxie roboty. Widział w nich wiele podobieństw do ludzi. Umiał zauważyć i podziwiać odwagę, ciekawość świata i chęć sprawdzenia się u robota Aniela. Głęboko przeżył śmierć Setaura, którego zabił, a który wcześniej uratował mu życie. Mimo to Pirx nigdy nie zapomniał, że roboty to tylko maszyny, które nie mogą we wszystkim zastąpić człowieka.
Rola w utworze: Pirx jest naukowcem nowej generacji, nie ulega schematom, kieruje się rozsądkiem, dzięki czemu jest doskonałym fachowcem, znającym pracę maszyn i statku kosmicznego.
