B. Prus Antek, bohater główny i tytułowy; starszy brat Rozalki i Wojtka, mieszkaniec jednej z nadwiślańskich wsi, biedny chłopiec, utalentowany artystycznie.
Wygląd: Był to przystojny, dobrze zbudowany młody chłopak, "w sobie zręczny i prosto się trzymał, nie tak jak chłopi, którym ramiona zwieszają się, a nogi ledwie posuwają się od ciężkiej pracy", jego twarz miała regularne rysy. Antek miał jasne kędzierzawe włosy, ciemne brwi i ciemnoszafirowe, rozmarzone oczy, które podobały się wszystkim kobietom.
Życiorys: Antek urodził się w chłopskiej rodzinie, jego młodszy brat zmarł. Kiedy Antek miał dwa lata, urodziła się jego siostra Rozalka. Ponieważ rodzina Antka była bardzo biedna, chłopiec musiał wcześnie zacząć pracować. Już od najmłodszych lat opiekował się siostrą. Kiedy miał pięć lat, do jego obowiązków należał wypas świń. Ponieważ Antek był jeszcze mały, trudno mu było dobrze wypełniać to zadanie i często był karany. Był jednak dobrym i posłusznym synem, więc bardzo się starał sprostać oczekiwaniom dorosłych. Był to chłopiec ciekawy świata. Interesował go zwłaszcza wiatrak, stojący po drugiej stronie Wisły. W końcu chłopiec zakradł się na prom i przepłynął, by zobaczyć go z bliska. Odtąd strugał z drewna wiatraki i inne figurki, i marzył, by zostać młynarzem. Ludzie we wsi mówili "że z Antka albo będzie majster (dobry rzemieślnik), albo wielki gałgan (nicpoń, łobuz)". Antek poszedł do szkoły, ale jego nauka szybko się skończyła, ponieważ zabrakło pieniędzy. Potem został uczniem kowala, ale był zbyt zdolny i kowal przestraszył się, że Antek stanie się jego konkurentem, a wtedy kowal straci swoich klientów. W końcu chłopiec wyruszył do miasta, aby tam szukać pracy i zarobku. Musiał opuścić matkę i rodzinną wieś, i nie wiemy, jak dalej potoczyły się jego losy. Może został sławnym rzeźbiarzem?
Charakterystyka: Chłopiec był przede wszystkim ciekawy świata, wszystko go interesowało. Potem przyszło zainteresowanie wiatrakami, prawdziwa pasja, bo nie stłumiły jej nawet surowe kary. Ciekawość, upór, dociekliwość dodały mu odwagi, zakradł się więc na prom, by zobaczyć wiatrak na własne oczy, z bliska.
Od tej pory rzeźbił wiatraki i inne przedmioty. Otoczenie nie rozumiało go, nie potrafiło odkryć i rozwinąć niepospolitych zdolności chłopca. Opiekunowie karali go za to, że za wszelką cenę pragnął realizować swe pasje. Mimo to chłopiec coraz częściej objawiał swą wyjątkowość, był bystry, skłonny do refleksji, starał się poznawać świat, jak umiał, był wytrwały. Antek miał niezwykłe zdolności manualne, szybko nauczył się rzemiosła, więc kowal pozbył się go. Siedział więc Antek w domu i rzeźbił. Narzędzia robił sobie sam, władał nimi biegle, był zdolnym samoukiem. Jego rzeźby rozchodziły się po okolicy, Żyd na nich nieźle zarabiał, a Antek w swej naiwności i prostocie nie zdawał sobie z tego sprawy. O duchowym bogactwie Antka świadczy jego miłość do wójtowej. Dzięki niej pojął tragizm swego losu, zaczął marzyć o szczęściu. W poszukiwaniu szczęścia wyruszył w świat.
Rola w utworze: Antek jest reprezentantem tych wszystkich uzdolnionych dzieci wiejskich, które z powodu braku pieniędzy i niezrozumienia ze strony otoczenia, nie mogły rozwijać swych umiejętności.
