Idea absolutyzmu francuskiego została rozwinięta przez króla Ludwika XIV, żyjącego w latach 1638-1715,który napisał nawet swoje własne dzieło: "Rozważania nad rzemiosłem królewskim". Zasadne jest zatem określenie absolutyzm ludwikowski.

Rządy absolutne we Francji w XVII wieku.

W XVII wieku w niektórych państwach Europy ukształtowała się forma rządów zwana monarchią absolutną, która polegała na nieograniczonej władzy panującego. Jego decyzje nie podlegały jakiejkolwiek kontroli. Monarchowie głosili, że sprawują rządy z woli Boga, dlatego wszelki bunt uznawany był za grzech. Władcy sami stanowili prawo, ale mu nie podlegali. Społeczeństwo zostało pozbawione wpływu na kształt państwa. 

Podstawy absolutyzmu we Francji zbudował król Henryk IV Burbon (1589-1610), który nie zwoływał Stanów Generalnych, decyzje podejmował samodzielnie,a opór łamał siłą.Jednak właściwym twórcą absolutyzmu we Francji był kardynał Richelieu (czyt. riszelie),który w latach 1624-1642 sprawował funkcję pierwszego ministra. Pragnął on skupić całą władzę w rękach króla i w tym celu administrację prowincji powierzono intendentom, którzy za swe działanie odpowiedzialni byli przed królem. Osłabiono znaczenie prowincjonalnej arystokracji, a wzmocniono rolę dworu królewskiego i Paryża, gdzie intendenci kierowali bezpośrednio dochody uzyskane z podatków. Aby całkowicie podporządkować sobie arystokrację, zakazano jej budowy zamków obronnych. Takie były początki monarchii absolutnej.

W czasie 72 lat panowania Ludwika XIV (1643-1715) Francja umocniła swą pozycję polityczną, gospodarczą i kulturalną. Król przy pomocy podległych mu ministrów decydował o podatkach, prawie, wojnie i pokoju. Był najwyższym sędzią. Za jedyne źródło prawa uznawał swoją wolę - „państwo to ja” - mówił. Urzędy powierzał przedstawicielom niższych warstw społecznych. Otaczał się więc ludźmi, którzy swoją pozycję zawdzięczali królowi, a nie arystokratycznemu pochodzeniu.

W 1685 roku, chcąc pozbyć się ostatnich opozycjonistów, odwołał tzw. edykt nantejski (dotyczył przestrzegania tolerancji religijnej). Kilkaset tysięcy protestantów opuściło kraj.

Najwybitniejszym ministrem z czasów Ludwika XIV był Jean Baptiste Colbert (czyt. kolber). Wprowadził on do gospodarki zasady merkantylizmu, które miały ograniczyć odpływ pieniędzy z kraju i pobudzić rozwój własnej produkcji.Poparł eksport gotowych towarów francuskich, poprzez wysokie cła utrudniał import z zagranicy, wspomagał budowę manufaktur, dróg, środków transportu. Francja zbudowała wówczas potężną flotę i zaczęła zdobywać kolonie, które dostarczały towarów dla początkującego przemysłu.

Opracował:

Waclaw